• بررسی نقش حیاط های خانه های اصیل ایرانی و لزوم تلفیق فضاهای باز و بسته در جهت نیل به پایداری شهرهای ایرانی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 1301
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     دیرزمانی از روند تغییرات شتابان و حجیم شهرنشینی در کشور و به تبع آن تغییر سازمان فضایی خانه های معاصر جهت پاسخگویی و هماهنگی، با این تغییرات نمی گذرد. تغییراتی که باعث دگرگونی الگوهای فضایی و به دنبال آن تغییر نقش ریز فضاهایی شد که قرن ها پاسخگوی نیازهای فرهنگی، اجتماعی اقوام ایرانی بودند. در این میان حیاط یکی از چندین نمونه ای بود که دستخوش تحول یا به تعبیری نابودی گردید. حیاط که در خانه های تاریخی لازمه زندگی ایرانی بود و همچون اتاقی بدون سقف مامن ساکن خانه بود و مظهری بود از صورت مرکز گرای عالم باطن، به کلی از سازمان فضایی خانه حذف گردید و آنچه باقی ماند فضای بازی در حد فاصل معبر عبوری و ساختمان بود که بیشتر جنبه عبوری داشت.در پژوهش حاضرف روش تحقیق، تحلیلی- توصیفی بوده و براساس داده ها و اطلاعات حاصله از مطالعه منابع کتابخانه ای و اسناد مربوطه و پژوهش های انجام شده سعی گردیده، اطلاعات گردآ وری شده مورد بررسی قرار گیرد. در این مقاله هدف بررسی نقش حیاط در مسکن کهن ایرانی و جستجوی کمبودها براساس پیشینه معماری ایرانی است. همچنین بر لزوم بازخوانی فضاهای باز، در دست یابی به معماری پایدار و تجدید نظر در طراحی مجموعه های مسکونی به منظور افزایش آسایش و ترفیع نیازهای انسان در عصر حاضر تاکید می گردد تا با کمک آن، اصول حذف شده از معماری امروز مسکن در ایران احیا شود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها