• مقایسه بهینه سازی پیشروی ها بر اساس کمینه کردن نسبت باطله به ماده معدنی (w/o) و بیشینه کردن npv

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 1109
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     به منظور استخراج پیت، محدوده نهایی به یکسری پیت های لانه ای (تو در تو) تقسیم می شود بگونه ای که اولین پیت بالاترین سود به ازای استخراج هر بلوک موجود در آن را دارد.بتدریج که استخراج تا پیت نهایی ادامه پیدا می کند از سود حاصل از استخراج هر بلوک در پیتهای تولید شده کاسته می شود تا اینکه بلوکهای موجود در بزرگترین پیت (پیت نهایی) کمترین سود حاصل از استخراج را دارند. این روش درهمه شرایط ممکن است کارآیی لازم را نداشته باشد زیرا طراحی با ارزش ترین پیتها الزاما باطله برداری مورد نیاز جهت رسیدن به بلوکهایی با بهترین عیار را موجب نمی شوند. بعبارتی دیگر روش ویتل 2 بهینه بودن پیشرویها را در صورتیکه به باطله برداری اولیه نیاز باشد، تضمین نمی کند. داگدلن 3 و رمضان 4 بیان داشته اند که ممکن است بهترین بلوک کانه، بلوکی باشد که علاوه بر داشتن عیار بالا به حداقل باطله برداری نیز نیاز داشته باشد.در مقاطع کم عیار و نیازمند باطله برداری، npv حاصل از عملیات معدنکاری به روش کمینه کردن نسیت w/o بیشتر از روش ویتل است اما در مقاطع پرعیار و بدون باطله برداری روش ویتل npv بالاتری خواهد داد. به منظور بدست آوردن npv بیشینه پیشروی هایی با نسبت باطله برداری کمینه باید همراه با پیشروی های طراحی شده قبلی جهت گسترش زمانبندی ها استفاده شوند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها