نقش و عملکرد فیلر بر نسبت های حجمی و غشای قیری در مخلوط های آسفالتی

فیلر کوچکترین بخش مصالح سنگی بتن آسفالتی است که با پر کردن فضاهای خالی، به دلیل نرمی، خصوصیات سطحی و ترکیب شیمیایی نقش یک ماده  فعال را ایفا می کند. هر چند فیلر بخش کوچکی از بتن آسفالتی را تشکیل می دهد. اما با توجه به قابلیت جذب نسبتاً زیاد قیر تغییرات جزئی در مقدار و یا خصوصیات آن می تواند، نقش قیر به عنوان یک ماده چسبنده پایدارکننده مصالح سنگی را تحت تاثیر قرار دهد. یکی از پارامترهای کنترل کننده کم قیری با پرقیری مخلوط های بتن آسفالتی، ضخامت غشایی است که می تواند معیاری از ناپایداری مخلوط باشد. در این پژوهش با بکارگیری دو نوع فیلر با خصوصیات هندسی، فیزیکی و شیمیایی متفاوت، تاثیر آنها بر نسبت های حجمی و ضخامت غشایی مخلوط های بتن آسفالتی مورد بررسی قرار می گیرد. فیلرهای مورد بررسی شامل سیمان پرتلند و پودر سنگ آهکی هستند که هر یک در دو سطح مخصوص و نرمی متفاوت با ساخت نمونه های مارشال تحت آزمایش قرار می گیرند. همچنین بر اساس تعاریف متداول و جدید از ضخامت غشایی، تاثیر نوع، میزان و نرمی فیلر بر ضخامت غشایی بررسی می شود. نتایج این بررسی نشان می دهد پایداری مارشال و نسبت های حجمی مخلوط بتن آسفالتی چون وزن مخصوص، حجم منافذ، جذب قیر و قیر بهینه، علاوه بر نوع فیلر به سطح مخصوص و نرمی نیز وابسته است. همچنین ضخامت غشایی با حجم منافذ سنگدانه ها و حجم هوای مخلوط در ارتباط نزدیک است.