بررسی تاثیر شوری آب بر شاخص دوام ماسه سنگ ها مطالعه موردی پروژه آجی چای

نوع ماسه سنگ مورد استفاده در بدنه و تکیه گاه سد خاکی-سنگریزه ای ونیار (شهید مدنی) واقع در شمال شرق تبریز بررسی گردید. در آزمایشگاه نمونه های سنگ برای مدت 90 روز در چهار وضعیت شرب، نیمه شور، شور و شور-شرب قرار داده شده و آزمایش دوام به صورت ماهانه بر روی آن ها انجام گردید. در وضعیت شور-شرب برای از بین بردن اثر تبلور نمک، آزمون دوام برای نمونه های قرار داده شده در آب شرب انجام گرفت. آزمایشات نشان داد شوری آب و مدت زمان قرارگیری نمونه ها در آب بر روی شاخص دوام تاثیرگذار می باشد. مقایسه تغییرات شاخص دوام برای نمونه های آب شرب با آب های نیمه شور نیز نشان می دهد که نگهداری نمونه ها در آب شور و نیمه شور باعث کاهش بیشتری در شاخص دوام سنگ نسبت به آب معمولی می گردد و به عبارت دیگر شرایط محیطی آب های شور در زمان 90 روز مورد مطالعه بر شاخص دوام سنگ تاثیر سوء دارد و همچنین وضعیت شور-شرب روند تزولی بیشتری را نسبت به سه وضعیت دیگر نشان می دهد. میزان افت شاخص دوام در نمونه a پس از 90 روز به ترتیب در آب های شرب، نیمه شور، شور و شور-شرب 98.53، 98.23، 98.45، 97.94 درصد و برای نمونه b به ترتیب 98.84، 98.72، 98.58، 98.22 درصد می باشد.