بررسی تظاهرات ریوی بیماران مبتلا به عفونت hiv در یک بیمارستان ارجاعی ریه

سابقه و هدف: اپیدمی ایدز علیرغم پیشرفتهای درمانی در طی 20 سال گذشته یکی از معضلات بهداشتی عمده در قرن 21 است. ریه افراد آلوده به hiv هدف عمده بسیاری از عفونتها و تومورها می باشد. این مطالعه با هدف تعیین تظاهرات ریوی در بیماران مبتلا به عفونت hiv در بیمارستان مسیح دانشوری تهران انجام گرفت. مواد و روشها: طی سالهای 1384-1382 کلیه بیماران بستری در بیمارستان مسیح دانشوری که تشخیص ثابت شده عفونت با hiv داشتند وارد مطالعه شدند. از همه بیماران گرافی ریه، شمارش سلولی و فلوسیتومتری (cd8, cd4)، اسمیر و کشت خلط از نظر ارگانیسم های معمول و bk و قارچ انجام شد. در موارد لزوم آسپیراسیون مایع پلور و بیوپسی پلور بعمل آمد. با نظر پزشک معالج ct اسکن ریه، برونکوسکوپی (bal, tblb) انجام شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری spss تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: 55 بیمار با میانگین سن (±sd) 8±37.3 سال بررسی شدند. شایع ترین راه انتقال اعتیاد تزریقی بوده (67.3%). در 52 بیمار (94.5%) سابقه مصرف سیگار وجود داشت. 45 بیمار (81.8%) سابقه مصرف اپیوم بصورت تزریقی داشتند و در 45 نفر نیز سابقه زندان وجود داشت. شایع ترین عفونت ریوی تشخیص داده شده سل (85.5%) و بدنبال آن پنومونی باکتریال (9.1%) بود. pjp (پنوموسیستیس ژیرووسی) در 3 بیمار تشخیص داده شد. شایعترین عفونتهای فرصت طلب همراه کاندیدیازدهانی (70.9%)، آنسفالیت توکسوپلاسمایی (9.1%) و رتینیت3)cmvبیمار) بودند. 45 بیمار (81.8%) از وضعیت hiv خود قبل از بستری خبر نداشتند و  هیچکدام از بیماران داروی haart و پروفیلاکسی قبل از بستری دریافت نمی داشتند. میزان مرگ و میر داخل بیمارستان، 15 نفر( (27.3% بود. نتیجه گیری: شایع ترین عفونت ریوی در این سری از بیماران سل بود. pjp با میزان پایین تر از کشورهای غربی اتفاق افتاد. جهت کاهش مورتالیته لزوم شروع به موقع haart و پروفیلاکسی ضروری بنظر می رسد.