همراهی ایمن سازی فعال و غیرفعال در پیشگیری از انتقال عمودی حین تولد ویروس هپاتیت b در کودکان متولد شده از مادران hbsag مثبت

یشگیری از عفونت ویروس هپاتیت b در کودکان، به منظور پیشگیری از ابتلا به سیروزو سرطان سلول کبدی در مراحل بعدی زندگی ضروری است. علی رغم در دسترس بودن واکسن موثر هپاتیت b هنوز هم یک معضل عمده بهداشتی به شمار می رود. هدف از انجام این مطالعه، مشخص نمودن تأثیر ایمن سازی فعال و غیر فعال، جهت پیشگیری از انتقال عمودی حین تولد هپاتیت b در ایران است. در این مطالعه آینده نگر با شاهدهای گذشته نگر، 823 فرزند متعلق به مادران hbsag مثبت بررسی شدند. از این تعداد، 637 مورد واکسن و ایمونوگلوبولین دریافت نکرده بودند؛ 125 نفر فقط واکسن گرفته بودند و به 60 نوزاد هم واکسن و هم ایمونوگلوبولین تجویز شده بود. شیوع hbsag در کسانی که واکسن و ایمونوگلوبولین دریافت نکرده بودند و بالای 16 سال سن داشتند (گروه 1a)، مساوی یا کمتر از 16 سال بودند (گروه 1b)، فقط واکسن زده بودند (گروه 2) و مواردی که هم واکسن و هم ایمونوگلوبولین گرفته بودند (گروه 3) به ترتیب 56.1%، 40.3%، 12.6% و 3.6% بود. شیوع hbsas با سیر نزولی قابل توجه در گروهها به ترتیب زیر به دست آمد: گروه 3 (85.7%)، گروه 2 (68.8%)، گروه (%33.3)1bو گروه (%21.8)1a. افزودن ایمونوگلوبولین به واکسن در مقایسه با استفاده از واکسن به تنهایی به میزان قابل توجهی محافظت در برابر عفونت ویروس هپاتیت b را افزایش می دهد. بعد از سالها تمرکز بر روش انتقال عمودی (از طریق جفت) و اجرای راهکارهایی چون تزریق واکسن و ایمونوگلوبولین به نوزادان مادران hbsag مثبت، اکنون باید توجه بیشتری به راههای انتقال افقی (از طریق سایر افراد) در ایران مبذول داریم.