اینستاگرام تی پی بین
همایش ، رویداد ، ژورنال
حوزه های تحت پوشش رویداد
  • جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 1431
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    اثربخشی درمان بر روی میزان پیشرفت فیبروز ناشی ار هپاتیت خودایمن (aih) نامشخص است. ما برای بررسی این موضوع، تغییرات فیبروز کبد را قبل و بعد از درمان بیماران مورد ارزیابی قرار دادیم. نوزده بیمار مبتلا به aih که دارای حداقل دو بیوپسی کبد بوده اند وارد مطالعه شدند. جهت القای بهبودی (induction of remission) هفت نفر به مدت 6 ماه تحت درمان با سیکلوسپورین a و بقیه به مدت 6 ماه تحت درمان با پردنیزولون قرار گرفتند و پس از آن همه بیماران به عنوان درمان نگهدارنده، آزاتیوپرین دریافت کردند. نمونه های بیوپسی قبل و بعد از درمان، توسط یک پاتولوژیست بررسی و به روش ایشاک (ishak) امتیازدهی شد. میانگین مرحله (stage) فیبروز قبل و پس از درمان مورد مقایسه قرار گرفت. همچنین، عوامل پیش بینی کننده فیبروز قابل توجه (مرحله ≥3) و سیروز (مرحله ≥5) در هنگام مراجعه بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند. میانگین فاصله بین بیوپسی ها 3.38 سال بوده است. میانگین مرحله فیبروز از 4.53 در پیش از درمان به 2.16 به دنبال درمان کاهش پیدا کرد (0.001>p). در بیمارانی که میزان فیبروز کبد آنها بهبود یافته بود، درجه التهاب کبد به طور متوسط 8 امتیاز (با محدوده 8-4) کاهش یافت و در بیمارانی که فیبروز کبدی بهبود نیافته بود، درجه التهاب کبد 2 امتیاز (با محدوده 4-0) کاهش یافت (0.001>p) نسبت alt به پلاکت بهترین عامل پیش بینی کننده فیبروز و همچنین سیروز بوده است. به دنبال درمان با داروهای سرکوبگر ایمنی، میزان فیبروز کبدی در اکثر بیماران کاهش می یابد. نسبت alt به پلاکت می تواند با دقت بالایی وجود یا فقدان فیبروز کبدی و سیروز را در بیماران مبتلا به aih پیش بینی کند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها