بررسی اثر اعتیاد به اپیوم بر قطر مجرای صفراوی مشترک

اعتیاد به مواد مخدر یکی از معضلات مهم جوامع بشری است که متأسفانه شیوع آن در کشور ما به طور نگران کننده ای افزایش یافته است. اپیوم تأثیرات متعددی بر قسمتهای مختلف بدن دارد که تا کنون در مورد آنها، مطالعات زیادی انجام شده ولی در خصوص اثر اپیوم بر اتساع مجرای صفراوی مشترک مطالعات اندکی صورت گرفته است. این مطالعۀ مقطعی، با انتخاب 50 نفر معتاد به اپیوم و 50 نفر شاهد که از نظر سنی و جنسی (همگی مردان 20 تا 60 سال) با هم مطابقت داشتند، انجام شد؛ بدین صورت که در طول 9 ماه، 50 نفر معتاد به اپیوم از مبتلایان به سوء هاضمه بدون زخم که حداقل به مدت 2 سال به طور روزانه اپیوم مصرف کرده بودند، انتخاب شدند. قطر مجرای صفراوی مشترک هر دو گروه (در مجموع 100 نفر) توسط یک متخصص سونوگرافی اندازه گیری شد. در پایان، اثر مدت و روش مصرف اپیوم بر قطر مجرای صفراوی مشترک مورد بررسی و آنالیز آماری قرار گرفت. میانگین قطر مجرای صفراوی مشترک در افراد معتاد به اپیوم 1.8±4.1 میلی متر و در گروه شاهد 0.6±2.8 میلی متر به دست آمد (p<0.0001 در t-test و p=0.003 در آزمون mann-whitney). روش مصرف (استنشاقی و یا خوراکی) و نوع اپیوم در میزان قطر مجرای صفراوی مشترک تأثیری نداشت. با استفاده از مدل رگرسیون خطی دریافتیم که به ازای هرسال افزایش مدت مصرف اپیوم، 0.17 میلی متر بر قطر مجرای صفراوی مشترک افزوده می شود (p<0.0001). افراد معتاد به اپیوم نسبت به افراد غیرمعتاد دارای مجرای صفراوی مشترک قطورتری هستند. روش مصرف اپیوم (خوراکی یا استنشاقی) تأثیری در اتساع مجرا ندارد اما هر چه مدت زمان مصرف اپیوم بیشتر باشد قطر مجرا نیز بیشتر می شود.