مرور سیستماتیک (متاآنالیز) کارآزمایی های بالینی با لیزر برای از بین بردن موهای ناخواسته

مقدمه: تئوری فتودرمولیز انتخابی منجر به تکامل انواعی از لیزرها برای از بین بردن موهای ناخواسته شامل انتهای کوتاه طیف لیزر 694 نانومتر (روبی)، میانه 755 نانومتر (الکساندریت) و 810 نانومتر (دیود) و انتهای بلند شامل 1064 نانومتر(nd:yag) شده است. هدف: مرور سیستماتیک کارآزمایی های بالینی انجام شده با استفاده از منابع نوری لیزر برای از بین بردن موهای ناخواسته. روش اجرا: تمامی کارآزمایی های بالینی مربوط به یزرهای مورد استفاده در تخریب مو طی سال های 2003-1998 میلادی مورد بررسی قرار گرفت. بعد از حذف منایع هتروژنیته در مخزن اطلاعات، نتایج کارآزمایی ها براساس نوع لیزر ترکیب شد. مقایسه نتایج هم به صورت دوتایی با آزمون t و هم به صورت همزمان با آزمون anova صورت گرفت و مقادیر p<0.05 دارای اعتبار آماری در نظر گرفته شد. یافته ها: میزان کاهش مو حداقل 6 ماه بعد از آخرین درمان و پس از دست کم 3 جلسه درمان با لیزر دیود 14٪±57.5٪، لیزر nd:yag 24٪±42.3٪، لیزر آلکساندرایت 17٪±54.7٪ و لیزر روبی 0.06٪±52.8٪ بود. مقایسه نتایج مشخص کرد که لیزر دیود از همه قوی تر و لیزر nd:yag نسبت به بقیه با نتایج ضعیف تری همراه است. نتیجه گیری: موثرترین لیزر برای از بین بردن موی ناخواسته لیزر دیود است. ولی با توجه به آن که بایستی در پوست های تیره شدت جریان را بالا برد و این نکته مشخصا همراه بالارفتن میزان عوارض است، بهتر آن که از این لیزر بیشتر در پوست های روشن استفاده شود.