• علوم انسانی و میراث تمدن اسلامی: کاربردی سازی میراث فلسفی اسلامی در نظام آموزش و پژوهش کشور در حوزه علوم انسانی

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 1118
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    علوم انسانی جدید  (modern)در کشورهای غربی به خوبی توانسته است با برقرار ساختن نسبتی وثیق میان نظر و عمل از یک سو و بنیاد گذاری دانش بر اساس اصل مفیدیت (usefulness) از سوی دیگر، با کاربردی سازی خود به صورت ابزاری با کارآیی بالا در جهت دست یابی به اهداف نظام سیاسی و محقق کردن منافع کشور های غربی به کار رود. اما علی رغم آن که آموزش و پژوهش در رشته های گوناگون علوم انسانی جدید در ایران به صورتی گسترده رواج دارد به جای آن که به صورت ابزاری کمک کننده در جهت تحقق اهداف و رسیدن به چشم انداز های مورد نظر نظام جمهوری اسلامی ایران باشد به صورت گونه ای مانع، بلعنده منابع و دست بالا دانشی غیر ضروری و زینتی در آمده است. در این مقاله نشان خواهیم داد که علوم انسانی جدید به دلیل عدم پذیرش وجود مفاهیمی چون خیر مطلق و یا فضیلت از حیث هستی شناسی و به تبع آن پذیرش گونه ای نسبی گرایی ارزشی و بی طرفی مورد ادعا نمی توانند در نظام سیاسی که هدف خود را تحقق خیر های معنوی و اخلاقی قرار داده و خدا را مبدا و مقصد خود می داند دارای مفیدیت باشند و نتایج نظری شان کاربرد و نسبتی با عمل داشته باشد. در این مقاله تلاش می کنیم تا بر اساس میراث فکری که فیلسوفان اسلامی به عنوان بخشی از میراث تمدن اسلامی بر جای گذاشتند بنیان هایی هستی شناسانه و معرفت شناسانه برای علوم انسانی بیابیم که در ابعاد گوناگون مسئله انگیزی (problematic) ، روش و نتیجه گیری بتوانند نسبتی با عمل و مفیدیتی برای اهدافی که در چشم انداز های نظام اسلامی قرار دارد فراهم آورند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها