• بررسی مروری جایگاه تفکر انتقادی و خلاق در تعلیم و تربیت دانشگاهی و کاربست آن در برنامه ریزی درسی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 2210
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    امروزه صاحب نظران، تفکر انتقادی و خلاّق را به عنوان برونداد اصلی تعلیم و تربیت نوین معرفی کرده و تدریس تفکر را نکته پایه برای یادگیری بشمار می آورند. تفکر انتقادی و خلاق بر پایه اطلاعات به تقسیم بندی، تجزیه و تحلیل و کاربرد اطلاعات می پردازد و برهمین اساس با کشف قوانین علمی و ارائه نظریه های جدید به روند تولید علم شدت می بخشد. این نوع تفکر در تعلیم و تربیت اسلامی نیز جایگاه ویژه ای دارد. در گذشته تصور بر این بود که ممکن است بتوان افراد را متفکر و خلاق بار آورد. اعتقاد همگانی درباره ماهیت تفکر این بود که این مشخصات، کیفیاتی ذاتی و موروثی هستند که به هیچ وجه امکان کنترل و دخل و تصرف در آن ها وجود ندارد، اما دانش امروزی نمایانگر این نکته است که تفکر، حل مشکل و خلاقیت پدیده های متافیزیکی نیستند، بلکه تفکر یک واقعیت و پدیده ای طبیعی است که تمام قوانین و نظام ها و اصول حاکم بر رفتار انسان در آن صادق است. بنابراین تفکر رفتاری یاد گرفتنی است و می توان افراد را با فراهم کردن شرایط قابل کنترل، متفکر و خلاق بار آورد. هدف این مطالعه، بررسی مروری جایگاه تفکر انتقادی و خلاق در تعلیم و تربیت دانشگاهی و کاربست آن در برنامه ریزی درسی بود. مواد و روش ها: این مطالعه به روش کتابخانه ای و همچنین به صورت مروری بر متون و تحقیقات مرتبط در راستای تفکر انعقادی و خلاق، از طریق سایت های magiran. irandoc. sidوgoogle. iran medex او کتابچه خلاصه مقالات کنگره های داخلی مرتبط که در مجموع 13 منبع بود، انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد، در سال های پایانی تحصیل در بین دانشجویان مقاطع تحصیلی کارشناسی ارشد و دکترا، (درسیستم های آموزش عالی)، نمودها و مصادیق تفکر انتقادی و خلاق را شاهد هستیم نتیجه گیری: برای اینکه فراگیران خوب تربیت شوند و افراد مفیدی در آینده باشند باید متفکر، خلاق، نقاد و دارای بینش علمی باشند. و این تنها در سایه انتقال اطلاعات به ذهن شاگردان و دانشجویان حاصل نمی شود بلکه در برنامه های درسی مدارس و دانشگاه ها، باید روش هایی گنجانده شود که از طریق آن ها دانشجویان، قابلیت های چگونه آموختن را از طریق نظم فکری بیاموزند و در زندگی روزمره خود به کار برند و با توجه به نقش اساسی محیط های آموزشی و روش های حاکم بر آن ها، باید به صورتی سازماندهی شوند که دانشجویان، را به جای ذخیره سازی حقایق علمی با مسائلی که در زندگی واقعی با آن ها مواجه می شوند درگیر سازند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها