• تعاملات بین کنشگران علمی: پیش زمینه اجتماعی نوآوری و بومی سازی علوم انسانی در ایران

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 862
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    تعاملات میان کنشگران حوزه علم از عوامل مهم رشد و توسعه علوم، به ویژه علوم انسانی، به شمار می رود. به باور برخی از جامعه شناسان، علم واقعیتی است که در جریان کنش متقابل میان کنشگران و در درون میدان علم تولید می شود. در نتیجه این تعاملات، کنشگران یکدیگر را می یابند و با توجه به علائق مشترکشان، حلقه های فکری ایی به وجود می آورند که به نظر کالینز همان اجتماع علمی است. هر اجتماع علمی افرادی را شامل می شود که دارای مناسک تعاملی بوده، بر روی حوزه های مفهومی مشخص تمرکز می کنند و ایده های نظری و روش شناختی را در بین خود به اشتراک می گذارند. بدین ترتیب، از تعاملات علمی درون اجتماع علمی، جرقه هایی جدید حاصل می شوند که به تدریج و آن هم به واسطه کنش متقابلِ مستمر می توانند به یافته های علمی جدید بدل گردند. مروری بر ادبیات جامعه شناسی علم در ایران حاکی از آن است که به ارتباطات و کنش متقابل کنشگران در حوزه علوم انسانی در داخل کشور، به لحاظ نظری و روش شناختی، توجه کافی مبذول نشده است. این مهم در حالی است که بومی سازی علوم انسانی، در سال های اخیر، از مهمترین موضوعات مورد مجادله در حوزه علوم انسانی در داخل کشور به شمار می رود. این مقاله مدعی است یکی از موانع عمده بومی سازی علوم انسانی میزان اندک تعاملات علمی در بین کنشگران حوزه علوم انسانی است و با زمینه سازی های ساختاری و ارتباطی برای افزایش میزان تعاملات بین محققین و استادان دانشگاه در حوزه علوم انسانی می توان به شکل گیری حلقه های فکری در داخل کشور کمک کرد و از این طریق باعث خلق نوآوری هایی در حوزه علوم انسانی برای بومی سازی آن در کشور شد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها