• بررسی اثر اولانزاپین بر کسب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین در موشهای کوچک آزمایشگاهی نر و ماده

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 979
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    مطالعات متعدد نشان دهنده تاثیر گیرنده های دوپامینی بر خواص سرخوشی آور مورفین است. تاثیر اولانزاپین (یک آنتاگونیست گیرنده های دوپامینی) بر ترجیح مکان  شرطی شده ناشی از مورفین در موشهای کوچک آزمایشگاهی نر و ماده در مطالعۀ حاضر بررسی شد. در این تحقیق با استفاده از روش ترجیح مکان شرطی شده غیر-طرفدار، تاثیر اولانزاپین بر کسب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین در موشهای کوچک آزمایشگاهی نر و ماده نژاد n-mri با میانگین وزنی 25-20 گرم مورد بررسی قرار گرفت. تزریق زیر جلدی مورفین (1-10mg/kg) ترجیح مکانی را در موش نر و ماده القا نمود. تجویز داخل صفاقی (i.p.) اولانزاپین (1-5mg/kg) توانست تنفر مکانی را در موشهای ماده القا نماید. این اثر در موشهای نر دیده نشد. تجویز داخل صفاقی اولانزاپین (5mg/kg و 2.5 و (1 هم القا و هم بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین را در موشهای نر و ماده کاهش داد. تجویز اولانزاپین (5mg/kg,i.p.) سبب مرگ بیش از 80% موش های ماده شد اما در موشهای نر این اثر دیده نشد. این پدیده با پیش تجویزی ال-آرژینین (پیشساز نیتریک اکساید) (20mg/kg ,i.p.) مهار شد. بنظر می رسد که اولانزاپین اثرات سرخوشی آور مورفین را در موشهای نر و ماده بخوبی مهار می کند. اما در موشهای ماده اثرات جانبی آن شدیدتر است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها