تغییر بیان پروتئین های rgs4 و rgs10 به دنبال ایجاد اثرات ضد تشنجی تحریکات الکتریکی با فرکانس پایین در کیندلینگ مسیر پرفورنت در موش صحرایی نر بالغ

اثرات درمانی استفاده از تحریک الکتریکی با فرکانس پایین (lfs) در بیماران مبتلا به صرع مقاوم به درمان در حال مطالعه است. یکی از مکانیسم های عمل lfs فعال کردن گیرنده هایی است که به پروتیین های g_i مرتبط هستند، در این تحقیق تغییر بیان پروتیین های rgs10,rgs4 به دنبال ایجاد اثرات ضد تشنجی lfs بررسی شد. حیوانات با روش کیندلینگ سریع با تحریکات الکتریکی مسیر پرفورنت کیندل شدند lfs هر روز پس از اتمام تحریک کیندلینگ اعمال می شد. بعد از اتمام ثبت ها از ناحیه شکنج دندانه دار نمونه برداری شد و با روش وسترن بلات تغییر بیان پروتیین های rgs4 و rgs10 lfs بررسی شد. اعمال lfs به مسیر پرفورنت روند کیندلینگ را به طور بارزی به تاخیر انداخت و تعداد تحریکات لازم برای رسیدن به هر یک از مراحل مختلف تشنج را افزایش داد. همچنین به دنبال اعمال lfs مدت زمان امواج تخلیه های متعاقب به طور معنی داری کاهش یافت. اعمال lfs پس از تحریکات کیندلینگ بیان پروتیین های rgs4 و rgs10 را کاهش داد. نتایج نشان داد lfs اثر ضد تشنجی معنی داری بر تنشجات القا شده توسط کیندلینگ مسیر پرفورنت دارد. اعمال lfs پس از تحریکات کیندلینگ بیان rgs4 و rgs10 را کاهش داد. بنابراین، با کاهش بیان این پروتیین ها مسیرهای داخل سلولی مرتبط با g_i بنابراین، با کاهش بیان این پروتیین ها مسیرهای داخل سلولی مرتبط با می مانند.