• اثر استروژن بر روند ترمیم زخم در موشهای صحرائی دیابتی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 902
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    نارسائی در ترمیم زخم در بیماران دیابتی یک مشکل کلینیکی بزرگی محسوب می شود؛ که با بیماری و مرگ بسیاری همراه است. با توجه به نقش مثبت استروژن بر عروق زائی، اپیتلیالی شدن و تکثیر سلول، در این مطالعه اثر احتمالی استروژن بر ترمیم زخم در موشهای نر دیابتی مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه بر روی موش نر نژاد ویستار با وزن 20±200 انجام گرفت که به دو گروه سالم و دیابتی تقسیم شدند. هر گروه به سه زیرگروه کنترل، شاهد و تست تقسیم بندی شده اند. در کلیه گروهها یک زخم مدور با قطر 1.5cm بر سطح پشتی موشهای سالم و دیابتی (القاء شده توسط استروپتوزوتوسین) ایجاد گردید. در زیرگروه تست، روزانه 10μg/sc استرادیول بنزوات به مدت 28 روز تزریق گردید و در زیرگروه شاهد، حلال دارو استفاده شد در حالیکه زیرگروه کنترل هیچ مادهای دریافت نکرد. اندازه زخم و ارزیابی پاتولوژی در روزهای 3، 5، 7، 14، 21 و 28 مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی ماکروسکوپیک، زخمهای گروه دیابتی در مقایسه با گروه سالم ترمیم دیرتری داشته و در زیرگروه تست در مو ش های سالم و دیابتی التیام زخم از روز 7 به بعد تغییر چشمگیری داشته است (p<0.05). در بررسی میکروسکوپیک میزان تشکیل مجدد بافت پوششی، تشکیل بافت جوانهای و عروق جدید مورد ارزیابی نیمه کمی قرار گرفت. در تمامی موارد زیرگروه تست پیشرفت محسوسی نسبت به زیر گروه شاهد نشان داده است. براساس نتایج بدست آمده از این تحقیق، استروژن می تواند ترمیم ناقص زخمهای دیابتی را بهبود بخشیده و سرعت و ساختار زخم را تحت تأثیر قرار دهد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها