• سنجش آسیب پذیری اکولوژیکی منطقه ساحلی استان هرمزگان با روش ارزیابی چند معیاره فضایی ( smce)

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 839
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     مناطق ساحلی نواحی پویایی از عملکرد متقابل زمین، آب و اتمسفر هستند که در عین حال تحت تاثیر تغییرات دائم طبیعی و دستکاری انسان قراردارند. ساحل به گستره ای اطلاق می شود که در آن محدوده خشکی و دریا به هم می رسند. البته با گذشت زمان این خط اشتراک نیز ثابت نبوده و جابجا می شود بخصوص در مواقع جزر و مد و یا گذر طوفان های دریایی این مرز به شدت تحت تأثیر قرار گرفته و تغییر می کند. بنابراین همواره به جای خط ارتباط، ناحیه اشتراک قابل تعریف است. کشور ایران همانند بسیاری از کشورهای دیگر با تخریب کمی و کیفی سواحل مواجه است که این تخریب دارای آثار سوء زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی بوده و در صورت استمرار، محیط زیست انسان را در پهنه های ساحلی در آینده نزدیک با مشکلات عدیده ای مواجه خواهد ساخت.به منظور کاهش سرعت این تخریب ها اقدامات همه جانبه ای مورد نیاز است تا ضمن حفظ منابع پایه در مناطق ساحلی، زمینه و شرایط بهره برداری منطقی و اصولی از این نواحی فراهم گردد. با توجه به این موضوع، لازم است تلاش های زیادی برای شناخت کانون های آلاینده سواحل صورت پذیرد. مشکلات موجود در سواحل کشور حاکی از این موضوع می باشد که اقدامات صورت گرفته نه تنها از هماهنگی لازم برخوردار نبوده بلکه در موارد زیادی ناقض یکدیگر نیز هستند. بهره­گیری گوناگون انسان از محیط های دریایی و اقیانوسی، اهمیت شناسایی هر چه بیشتر این محیط ها را نشان می دهد. این موضوع برای کشور ما نیز که در همسایگی دریای عمان و خلیج فارس قرار دارد، مصداق دارد. یکی از مهم ترین اقدامات برای دستیابی به توسعه پایدار و همه جانبه آن است که قبل از اجرای هر طرح توسعه، مطالعات مختلف محیط زیستی انجام شود. شناخت شاخص­های زیست محیطی و تعیین میزان آسیب پذیری هریک، می تواند امکان اندازه گیری تخریب محیط زیست را در قالب انجام طرح­های توسعه مورد سنجش قرار دهد. به علاوه از این طریق تدوین سیاست­های کاهش و کنترل آسیب پذیری محیط زیستی امکان پذیر می­گردد و شرایط ایجاد تعادل میان توسعه و محیط زیست فراهم می شود. از این رو شناخت کانون های آسیب پذیر اکولوژیک و مدیریت آنها ضرورت دارد.استان هرمزگان با حدود 2238 کیلومتر مرز ساحلی، همجواری با خلیج فارس و دریای عمان و وجود 14 جزیره مهم در گستره آبی خود، به دلیل برخورداری از ویژگی های منحصر به فرد جغرافیایی و ژئوپولیتیکی، از امکانات و ظرفیت های بالقوه و بالفعل فراوانی در زمینه های گوناگون توسعه ای برخوردار بوده که همواره مورد توجه برنامه های مختلف توسعه ملی در بازه های زمانی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت بوده است.هدف از این تحقیق شناسایی مناطق آسیب پذیری اکولوژیک، جهت پیشگیری از کاهش و تخریب این منابع در سواحل می­باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها