تاثیر برنامه فعالیت های طولانی مدت شنا و فوتبال بر غلظت پروتئین واکنش گر crp)c)، هموسیستئین و فیبرینوژن سرم پسران نوجوان

این امکان هست که پسران نابالیده فعال یا کم تحرک، علیرغم برخورداری از نیمرخ فیزیولوژیک اجزای چربی روتین احتمالاً یک یا چند عامل تهدید کننده التهابی پنهان قلبی-عروقی داشته باشند. گزارشها پیرامون تاثیر ورزش هوازی، حجم تمرینی و سطح آمادگی بدنی بر تغییرات نشانگرهای حساس زیست شیمیایی پروتئین واکنش گر (crp)c، هموسیستئین (hst) و فیبرینوژن (fbg) ناهمگون است. پسر 10 تا 14 ساله تهرانی در سه گروه شناگر، فوتبالیست و غیر ورزشکار در طرح شرکت کردند. فوتبالیست ها و شناگران با میانگین های سن 1.9±11.91 و 1.2±11.64 سال و (bmi) به ترتیب 1.45±17 و 2.39±18.77 (kg/m²) و گروه کنترل 11.5±0/6)سال (17/45±/64kg/m²و میزان هزینه کالری دریافتی روزانه در سه گروه تحقیق به ترتیب(kcal/d 2477.71±252/86, 2762/69±434/26,2718/5±472/08)از مناطق شش و دو شهر تهران هدفمند انتخاب شدند. تحلیل واریانس داده ها نشان داد که غلظت hst سرم شناگران (11.4±2.08 mmol/l) بطور معناداری پایین تر از گروه فوتبالیست ها (12.01±2.08 mmol/l) بود (p=0.031, f=3.82). در حالیکه غلظت fbg سرم شناگران (351±mg/dl) بالاتر از فوتبالیست ها (298±139.2 mg/dl) بود اما معنادار نبود (crp).(f=%44,p=0/64) نیز در هر سه گروه تفاوت قابل ملاحظه آماری بدست نیامد (p>0.05). با این حال غلظت آن در گروه ورزشکار پایین تر بود. به نظر می رسد که عوامل الگوی فعالیت بدنی هوازی طولانی مدت (شنا)، شاخص توده بدن (bmi) سطح نخست آمادگی فیزیولوژیک و حجم تمرین هفتگی (نه شدت کار) می توانند از مولفه های عمده اثر گذار بر تغییرات نشانگرهای التهاب زای قلبی -عروقی ورزشکاران جوان باشد.