اثر تزریق داخل بطنی مغزی فلونیکسین مگلومین (flunixin meglumine) بر تشنجات ناشی از ptz در موش صحرایی نر

فلونیکسین مگلومین داروی ضد التهاب غیر استروئیدی و مهارکننده ی غیرانتخابی سیکلواکسیژناز می باشد. با توجه به نقش آنزیم سیکلواکسیژناز در صرع، پژوهش حاضر به منظور ارزیابی علمی و آزمایشگاهی اثر این ترکیب بر درمان صرع ناشی از ptz به انجام رسید. در این تحقیق موش های صحرایی نر نژاد ویستار (200±20g) قبل از تجویز داخل صفاقی پنتیلن تترازول (80mg/kg) (ptz) برای القاء تشنج، تحت تزریق داخل بطنی مغزی سالین یا فلونیکسین (50μg,25μg,12.5μg) (هر یک به حجم یک میکرولیتر) قرار گرفتند. سپس امتیاز تشنجی (seizure score) و زمان بروز هر یک از مراحل تشنج در مدت زمان 20 دقیقه پس از تجویز ptz ثبت گردید. یافته های حاصل ازاندازه گیری مذکور با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد تزریق دو دوز 25 و 50 میکروگرم از فلونیکسین زمان لازم برای شروع هر یک از مراحل تشنج القا شده توسط ptz را در مقایسه با گروه کنترل بطور معنی داری افزایش داد (p<0.05). ضمنا در گروه دریافت کننده دوز 50 میکروگرم فلونیکسین مرحلهی پنجم مشاهده نگردید. در حالیکه گروه دریافت کننده دوز 12.5 میکروگرم فلونیکسین اثری بر زمان لازم برای شروع هر یک از مراحل تشنج القا شده با ptz در مقایسه با گروه کنترل نداشت (p>0.5) همچنین گروه های دریافت کننده دوزهای 25 و50 میکروگرم فلونیکسین امتیاز تشنجی (seizure score) را در مقایسه با گروه کنترل بصورت معنی داری کاهش داد (p<0.5). براساس نتایج حاصل داروی فلونیکسین دارای خاصیت ضد تشنجی به شکل وابسته به مقدار است.