حساسیت اخلاقی و عوامل مرتبط با آن در پرستاران بخش مراقبت های ویژه

حساسیت اخلاقی و عوامل مرتبط با آن در پرستاران بخش مراقبت های ویژه : یک مطالعه مروری روایتی

مقدمه: حساسیت اخلاقی یک مفهوم رفتاری است و پرستارانی که حساسیت اخلاقی بالاتری دارند، در ارائه مراقبت های بهداشتی بهتر عمل می کنند. با توجه به اینکه پرستاران بخش مراقبت های ویژه زمان زیادی را با مددجویان سپری می کنند، رعایت موارد اخلاقی اهمیت زیادی دارد. از این رو، مطالعه حاضر با هدف مروری بر حساسیت اخلاقی پرستاران بخش مراقبت های ویژه و عوامل مرتبط با آن انجام شد.

روش کار: در مطالعه مروری روایتی حاضر، با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی google scholar, sid, science direct, pubmed, magiran,  و با استفاده از از کلید واژه های "حساسیت اخلاقی" و "پرستار" و "پرستار بخش ویژه" و "ایران" و همچنین و “iran” " critical care nurse " و" moral sensitivity " شصت وشش مقاله جستجو شدند. تمامی مقالات فارسی و انگلیسی در محدوده زمانی 2001 تا 2021 که به بررسی حساسیت اخلاقی در پرستاران بخش ویژه پرداختند، وارد مطالعه شدند. مطالعاتی که دسترسی به متن کامل مقاله نبود، از مطالعه خارج شدند. در نهایت 11 مقاله مرتبط مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد، حساسیت اخلاقی پرستاران بخش ویژه در سطح متوسط قرار داشته است و عوامل مرتبط با آن عبارتند از: عوامل دموگرافیگ شامل : سن، جنس، تحصیلات، فرهنگ، مذهب، وضعیت استخدامی، سابقه کار، ساعت اضافه کار در ماه، شرایط محیط کاری، دریافت آموزش اخلاق در طی دوران تحصیل، حجم مراقبت های پرستاری، بیماران تحت مراقبت، ارتباط با بیمار، نوع شیفت کاری و عوامل اخلاقی – حرفه ای شامل: تنش اخلاقی، هوش اخلاقی، وجدان کاری، خستگی ناشی از شفقت، رعایت حقوق بیمار، مهارت ارائه خبر بد، پریشانی اخلاقی، دیسترس اخلاقی، بار کار روانی و اظهار خیر خواهی می باشد.

نتیجه گیری: با توجه به اینکه حساسیت اخلاقی پرستاران بخش ویژه در سطح متوسط قرار داشته است، لذا پیشنهاد می گردد مدیران مراکز درمانی با در نظر گرفتن عوامل مرتبط با حساسیت اخلاقی در جهت راهکارهایی برای افزایش حساسیت اخلاقی در پرستاران بخش ویژه کوشا باشند.