بررسی سلامت روان و امیدواری بیماران دیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

بررسی سلامت روان و امیدواری بیماران دیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

نارسایی مزمن کلیه فرد را با محدودیت های متعددی مواجه می نماید. علیرغم اثربخشی همودیالیز، این روش موجب مشکلات روانی و ناامیدی در بیماران می شود. در این مطالعه وضعیت سلامت روان و امیدواری بیماران دیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1395 بررسی شد . این مطالعه یک پژوهش توصیفی - مقطعی است که در بیمارستان های آموزشی نور و حضرت علی اصغر (ع)، الزهرا، امین و فارابی انجام شد.

تعداد 135 نفر از بیماران بر اساس معیار ورود انتخاب شدند. از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، سلامت روان (scl 90-r) و امید اشنایدر (snyder hope scale) استفاده شد. تحلیل داده ها با بهره گیری از نرم افزار spss-v22 انجام شد. میانگین سلامت روان 35 / 162 و میانگین امیدواری برابر با 04 / 39 بوده است.

بر اساس نتایج آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی، وضعیت سلامت روان بیمارانی که 1 بار در هفته دیالیز می کنند و افراد با سابقه دیالیز کمتر، به صورت معنی داری بهتر از سایرین بوده است (0.05>p). همچنین میانگین امیدواری بیماران مجرد به صورت معنی داری بیشتر از سایر افراد بوده است (0.05>p). یافته ها بیانگر سطح نامطلوب سلامت روان و امیدواری در بیماران همودیالیزی است. اهمیت این مولفه ها در زمینه کیفیت زندگی و میزان تبعیت از دستورات درمانی، طراحی و اجرای مداخلات موثر را الزامی می نماید.