مقایسه ی اثربخشی زوج درمانی شناختی رفتاری و طرحواره درمانی بربهبود رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق در شهر مشهد

مقایسه ی اثربخشی زوج درمانی شناختی رفتاری و طرحواره درمانی بربهبود رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق در شهر مشهد

هدف تحقیق حاضر مقایسه ی اثربخشی زوج درمانی شناختی رفتاری و طرحواره درمانی بربهبود رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق در شهر مشهد است. پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل زوجین در آستانه ی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره ی شهر مشهد بودند. از میان زوجین در آستانه ی طلاق، 45 نفر به شیوه تصادفی ساده انتخاب شده و در سه گروه 15 نفره یعنی دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل به تصادف جایگزین شدند.

روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق به صورت میدانی و کتابخانه ای است. ابزارهای گردآوری داده ها، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (اولسون، 1989) و پروتکل طرحواره درمانی (10 جلسه) و پروتکل زوج درمانی شناختی رفتاری (10 جلسه) بودند. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها و بررسی فرضیه تحقیق از طریق نرم افزار آماری spss26 از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره همراه با آزمون تعقیبی استفاده گردید . نتایج حاصل از آزمون فرضیه تحقیق نشان داد که رویکردهای زوج درمانی شناختی رفتاری و طرحواره درمانی هر دو بر بهبود رضایت زناشویی زوجین اثر گذارند و رویکرد طرحواره درمانی در بهبود الگوهای ارتباطی زوجین از رویکرد زوج درمانی شناختی رفتاری اثر گذارتر است.