بررسی و ارزیابی اصول و قواعد حاکم بر مسئولیت مدنی حرفه ای ارائه دهندگان خدمات مشاوره از منظر فقه امامیه و حقوق ایران

بررسی و ارزیابی اصول و قواعد حاکم بر مسئولیت مدنی حرفه ای ارائه دهندگان خدمات مشاوره از منظر فقه امامیه و حقوق ایران

همه افراد در برابر یکدیگر مسئولیت مدنی داشته و در صورت ورود خسارت به دیگری تحت شرایطی، ملزم به جبرانند. در چند سال اخیر دیدگاه هاى متفاوتی بر مبنای اصول و قواعد فقهی و حقوقی در موضوع مسئولیت مدنی ارائه دهندگان خدمات مشاوره مطرح شده است. لذا نگارنده با توجه به اهمیت موضوع حاضر سعی در واکاوی ابعاد و مولفه های مسئولیت مدنی ارائه دهندگان خدمات مشاوره دارد.

از مهمترین پرسش هایی که در این زمینه مطرح می شود، عبارت است از این که؛ مبانی مسئولیت مدنی ارائه دهندگان خدمات مشاوره نسبت به مراجعه کنندگان چیست؟ این تحقیق با هدف بررسی مسئولیت مدنی ارائه دهندگان خدمات مشاوره به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است.

نتایح پژوهش حاکی از آن است که؛ در حقوق ایران، برای حل مشکل پیش گفته و ایجاد توازن بین مسئولیت و رسالت اجتماعی اشخاص حرفه ای می توان در فرضی که ارائه خدمات منتهی به تولید کالا می گردد نظیر معمار یا پزشک داروساز، مبانی اتلاف و تسبیب را نظیر تولیدکننده کالاها اعمال نمود و در فرضی که خدمات به صورت صِرف ارائه می گردد، در برابر طرف قرارداد و در خصوص تعهدات به نتیجه، مبنای مسئولیت بدون تقصیر و در خصوص تعهدات به وسیله و همچنین در خصوص اشخاص ثالث که فاقد رابطه قراردادی هستند، مسئولیت مبتنی بر تقصیر را برقرار نمود.

اگرچه مبنای اصلی مسئولیت ارائه دهندگان خدمات حرفه ای مبتنی بر تقصیر است، اما برای حمایت از مراجعین، راهکارهایی برای اعمال مسئولیت محض در مواردی ارائه شده است که با استفاده از این راهکارها و با بومی سازی آن می توان قاعده عام مبنای مسئولیت مدنی این اشخاص در حقوق ایران را تبیین نمود. به نظر می رسد توصیه های خارج از حیطه تخصصی که ناشی از عدم مهارت و رعایت نظامات باشد از مصادیق مشاوره های زیان بار بوده و از اسباب ایجاد مسئولیت مدنی می باشد.