پایداری برابر عدوی نفس در شعر پروین اعتصامی

پایداری برابر عدوی نفس در شعر پروین اعتصامی

پایداری یکی از مضامینِ ادبیّات به شمار می رود و پایداری مقابلِ نفس و اَمیالِ نفسانی یکی از شاخه های مهمِّ ادبِ پایداری شناخته می شود . پروینِ اعتصامی از شاعرانی است که در اَشعارش به بیانِ نابرابری ها می پردازد و بی عدالتی ها و بی اخلاقی ها را در پوششی از آرایه های ادبی و مناظره بیان می کند .

او از اشیاء و حیوانات و غذاها به گونه ای ماهرانه برای بیانِ بی اخلاقی ها بهره می برد و آز و هوس و حرص را که از زیرمجموعه های مهمِّ بی اخلاقی شناخته می شوند ، نکوهش می کند. آنچه که در این مقاله دارای اهمیّت است آن است که ادبِ پایداری آنچنان دامنه ای وسیع دارد که محدود کردنِ آن علمی به نظر نمی رسد و پایداریِ انسان دربرابرِ طبیعت ، دنیا ، بیدادِ داخلی ، اشغالگرانِ خارجی ، باورها ، اندیشه ها و بسیاری مواردِ دیگر را که در شرایطِ گوناگون پدید می آیند ، شامل می شود . در این مقاله به یکی از انواعِ ادبِ پایداری یعنی پایداری دربرابرِ نفسِ درون در اشعارِ پروین اعتصامی پرداخته می شود و به سروده هایش در مذّمتِ دشمنِ نفس اشاره می شود .