بررسی رابطه بین سبک های حل مساله، جو عاطفی خانواده، تنظیم هیجان با گرایش به اعتیاد در دانش آموزان دبیرستانی

بررسی رابطه بین سبک های حل مساله، جو عاطفی خانواده، تنظیم هیجان با گرایش به اعتیاد در دانش آموزان دبیرستانی

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین سبک های حل مساله، جو عاطفی خانواده، تنظیم هیجان با گرایش به اعتیاد در دانش آموزان دبیرستانی بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد و از نظر ماهیت نیز کاربردی می باشد. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان مقطع اول دبیرستان (13 تا 15 ساله) شهر مشهد در سال تحصیلی 1401 -1400 به تعداد 1800 نفر بود.

نمونه آماری بر اساس جدول کرجسی و مورگان (1970) 317 نفر مشخص شد. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انجام شد. جهت گردآوری اطلاعات در این پژوهش از پرسشنامه های گرایش به اعتیاد گلپرور و مولوی (1380)، سبک های حل مساله کسیدی و لانگ (1996)، جو عاطفی خانواده هیل (1964) و تنظیم هیجان گارنفسکی (2001) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها با استفاده از آزمون رگرسیون خطی همزمان نشان داد که متغیرهای سبک های حل مساله، جو عاطفی خانواده، تنظیم هیجان می توانند 17 درصد از تغییرات متغیر ملاک یعنی گرایش به اعتیاد را تبیین کنند ( 0.01> p).

با توجه به نتیجه آزمون همبستگی، بین درماندگی حل مسئله و گرایش به اعتیاد با ضریب همبستگی 0.151 رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (0.01 > p). بین سبک حل مساله خلاقیت و گرایش به اعتیاد با ضریب همبستگی 0.161 - رابطه منفی و معناداری وجود دارد (0.01> p).

بین حل مساله اعتماد به نفس و گرایش به اعتیاد با ضریب همبستگی 0.262- رابطه منفی و معناداری وجود دارد (0.01 > p). بین سبک حل مساله اجتناب و گرایش به اعتیاد با ضریب همبستگی 0.178 رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (0.01> p). بین سبک حل مساله گرایش و گرایش به اعتیاد با ضریب همبستگی 0.137 - رابطه منفی و معناداری وجود دارد (0.01 > p) .

بین جو عاطفی خانواده و گرایش به اعتیاد با ضریب همبستگی 0.178 - رابطه منفی و معناداری وجود دارد (0.01 > p). بین تنظیم هیجان سازگارانه و گرایش به اعتیاد با ضریب همبستگی 0.122 - رابطه منفی و معناداری وجود دارد (0.01 > p). بین تنظیم هیجان ناسازگارانه و گرایش به اعتیاد با ضریب همبستگی 0.184 رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (0.01 > p)