طراحی مدل ارزیابی ریسک زنجیره تامین سازمان های حمل ونقل دریایی استفاده از روش بهترین بدترین (bwm)

طراحی مدل ارزیابی ریسک زنجیره تامین سازمان‌های حمل‌ونقل دریایی استفاده از روش بهترین بدترین (bwm)

در دنیای امروز صنایع مختلف و سازمان‌ها به شدت تحت تأثیر ریسک‌های زیادی قرار دارد که صنعت حمل و نقل به وِیژه سازمان‌های حمل و نقل دریایی از این قاعده مستثنی نیست. جایگاه و تأثیر مطالعات و ارزیابی ریسک بر موفقیت سازمان ها موضوعی اثبات‌شده و غیرقابل کتمان است. هدف از انجام پژوهش حاضر طراحی مدل ارزیابی ریسک زنجیره تامین سازمان‌های حمل‌ونقل دریایی با استفاده از روش بهترین بدترین (bwm) می باشد.

در این پژوهش ابتدا ریسک های زنجیره تأمین سازمان‌های حمل‌ونقل دریایی شناسایی شده و سپس  با استفاده از روش دلفی غربالگری و به تایید خبرگان رسیدند و در ادامه با استفاده از روش بهترین بدترین، به محاسبه وزن و اولویت ریسک های پژوهش پرداخته شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که 21 ریسک در 6 بعد بر زنجیره تامین سازمان‌های حمل و نقل دریایی تأثیرگذار هستند در بین ریسک‌های اصلی، ریسک ناشی از عامل فنی با وزن 0.37 رتبه اول و ریسک ناشی ازعامل انسانی با وزن 0.236 رتبه دوم را کسب کرده است.

همچنین در بین زیر ریسک‌های پژوهش، ریسک انتقال با وزن 0.47، ریسک بهره وری عملیات تولید با وزن 0.59، ریسک به موقع بودن خروج و ورود بندر با وزن 0.598، ریسک خطای انسانی ناشی از تعمیر و نگهداری کنترل از راه دور با وزن 0.615، ریسک شکست به دلیل آب و هوای سنگین 0.45، ریسک مشکل نبود ابزار با وزن 0.524 در هر دسته رتبه اول را به دست آورده اند.

همچنین رتبه بندی نهایی ریسک ها نشان داد ریسک مشکل نبود ابزار و ریسک خطای انسانی ناشی از تعمیر و نگهداری کنترل از راه دور با به ترتیب وزن نهایی 0.194 و 0.145  رتبه اول و دوم را در بین ریسک‌ها درا هستند و ریسکهای  مشکل برق کشتی، به موقع بودن خروج و ورود بندر و طراحی ضعیف برنامه مرکز کنترل از راه دور به ترتیب  با وزن نهایی 0.093، 0.072 و 0.063 رتبه سوم تا پنجم را از لحاظ اولویت در بین ریسک ها دارند.