بررسی تغییرات خط ساحلی خط پزم در نتیجه مهاجرت خورهای پزم و گیتو

کانال های جزر و مدی یا خورها در نتیجه پیشروی آب دریا در مسیر رودخانه های منتهی به دریاها تشکیل می گردند. خورها در سواحلی که شرایط هیدرودینامیک حوضه ( جزر و مد متوسط تا قوی، سواحل با شیب نسبتا ملایم و نیز رودخانه های فصلی که در فصول کمی از سال دارای ورودی آب و رسوب هستند) اجازه تشکیل دلتا را نمی دهند ایجاد می گردند. خلیج پزم با مختصات جغرافیایی 60° ,12'تا '60° ,19 عرض شمالی'25° ,18 تا'25° ,23 طول شرقی، در غرب چابهار و در سواحل بلوچستان قرار گرفته است. خلیج پزم دارای دو رودخانه بزرگ به نام های گیتو و پزم است که در محل ورود این رودخانه ها به خلیج پزم خور تشکیل شده است که دریا از طریق این خورها منطقه سوپراتایدال پشت خط ساحلی را در مواقع طوفانی تغذیه می کند. در این مطالعه تغییرات خطوط ساحلی شمال خلیج پزم بر اساس تصاویر ماهواره لندست tm (سال های 2005، 1999، 1998، 1988) با قدرت تفکیک بالا مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر مطالعات دفتری، عملیات صحرایی و نمونه بردداری به تعداد 72 نمونه از رسوبات کف بستر توسط گرب هیدروبیوس و 5 نمونه از رسوبات نوار ساحلی جهت انجام آنالیزهای دانه بلندی صورت گرفته و نتایج حاصله با داده های ماهواره ای تلفیق داده شده است. مهاجرت و جابجایی جانبی کانال این خورها در نتیجه پدیده قطع شدگی کانال اصلی رودخانه در مواقع طغیان، بالا آمدن سواحل مکران در نتیجه تکتونیک (سالانه 1 الی 2 سانتی متر) و نیز تغییرات سطح آب دریا، منجر به تغییراتی شدید در خطوط ساحلی همراه با جریان های دریایی و امواج می گردد. نظر به اهمیت خورها و تغییرات شدید آنها در فواصل زمانی کوتاه و همچنین اهمیت استراتژیک سواحل چابهار، این تحقیق به این موضوع مهم پرداخته است.