• خصوصیات کمی و کیفی و توزیع جغرافیایی قنات های ایران

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 3368
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    قنات در پهنه وسیعی از جهان از ژاپن تا شیلی گسترده است اما بزرگترین کانونی که در آن قنات ها به عنوان اصلی ترین منبع تامیت کننده آب شناخته می شود، اطراف کویرهای ایران است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در بین شش حوضه آبریز اصلی کشور، حوضه آبریز مرکزی ایران با توجه به شرایط خاص اقلیمی و وسعت قابل توجه دارای بیشترین تعداد رشته قنات و حوضه آبریز دریاچه ارومیه دارای کمترین تعداد قنات می باشد. در استان های مازندران، گیلان و بوشهر که در حاشیه خلیج فارس و دریای خزر قرار گرفته اند و استان های ایلام و کهکیلویه و بویراحمد که در مناطق کوهستانی قرار گرفته اند، تعداد قنات ها اندک می باشد. قنات های استان فارس به دلیل بارش خوب در ارتفاعات زاگرس و وجود سازندهای کارستی و تغذیه آبخوان های آبرفتی از طریق این سازندها پرآب ترین قنات های ایران می باشند. تراکم بالای قنات ها در استان مرکزی ناشی از تراکم بالای مناطق روستایی به خصوص در مناطق کوهستانی می باشد. کم عمق ترین مادر چاه ها قنات ها در استان کردستان می باشد که دلیل آن نبود آبخوان های آبرفتی با گسترش و ضخامت مناسب می باشد. آب قنات های استان های بوشهر و سیستان و بلوچستان در مقایسه با قنات های دیگر استان ها از کیفیت پایین تری برخوردار می باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم