بررسی مشکلات سازه های مهندسی بنا شده بر روی سنگ های کارستی دوره تریاس ایران

هدف از انجام این پژوهش معرفی میزان گسترش کارست در دوره تریاس ایران و بررسی مشکلات سازه های مهندسی احداث شده بر روی واحدهای کارستی آن است، به این منظور با استفاده از روش سنجش از دور (remote sensing)، بررسی تصاویر ماهواره ای و عکس های هوایی پراکندگی سازندهای دوره تریاس در ایران شناسایی گردید. با توجه به محاسبات انجام شده توسط نرم افزار auto cad 2007، مساحت تقریبی این سازندها 10883.01 کیلومترمربع تعیین شد که به طور تقریبی 1/151مساحت ایران را سنگ های دوره تریاس تشکیل می دهد. بیشترین پراکندگی این دوره در مرکز، شمال و شمال غرب ایران است و واحدهای کارستی آن بیشتر در شمال سمنان مخصوصا شهمیرزاد گسترش دارد که پدیده های ژئومورفولوژیکی آن به صورت چشمه های کارستی (چشمه شیخ سر، هفت چشمه، کاهشی، روزیه، وره دار، ویاندر، ده صوفیان، لاودار) نمایان می باشد، سازه های متمرکز و خطی ساخته شده بر روی یا درون واحدهای کارستی مانند سد گرین نهاوند و پل ورسک می باشد که اولی در حال ساخت بوده و دومی ساخته شده است. تونل امامزاده هاشم در مسیر جاده هراز که بخشی از آن سنگ آهک های تریاس را قطع می کند و تونل سوم کوهرنگ که قسمتی از آن در دولومیت های تریاس حفر گردیده است از دیگر سازه های خطی می باشد. در این مقاله ضمن معرفی پراکندگی واحدهای کارستی دوره تریاس در ایران سازه های ساخته شده بر روی یا درون آن ها معرفی و مشکلات ایجاد شده مطرح و راهکارهای رفع مشکلات ارائه گردیده است.