مقاله کنترل رسوب ورودی به آبگیر جانبی در قوس ْ180 با استفاده از پره های مستغرق : تی پی بین

خلاصه مقاله

آبگیرهای جانبی از جمله سازه های هیدرولیکی هستند که همواره مورد توجه محققین قرار داشته است. هدف عمده از طراحی آبگیرها، انحراف بیشترین جریان همراه با کمترین رسوبات می باشد. قوس خارجی رودخانه ها با توجه به وجود جریان حلزونی در قوس، یکی از بهترین مکان ها برای آبگیری بشمار می رود. هر چند جریان ثانویه در قوس باعث می گردد تا رسوبات از ساحل خارجی رودخانه به سمت ساحل داخلی حرکت نمایند ولی با این حال در زمان سیلاب رسوبات، همراه با جریان انحراف یافته، وارد آبگیر شده و باعث کاهش آبگیری و بروز مشکلاتی برای زمین های کشاورزی و ایستگاه های پمپاژ می گردد. بنابراین بایستی حتی الامکان میزان رسوبات ورودی به آبگیر را با استفاده از سازه های انحراف و دفع رسوب، کاهش داد. پرده های مستغرق از جمله سازه هایی هستند که امروزه جلوی دهانه آبگبر بکار گرفته می شوند تا با ایجاد جریان ثانویه، رسوبات را از جلوی دهانه آبگیر دور نمایند. پره های مستغرق تاکنون بیشتر به منظور تثبیت قوس خارجی رودخانه ها و در آبگیری از مسیرهای مستقیم رودخانه ها استفاده گردیده اند. در این تحقیق با استفاده از توصیه های طراحی پره ها در آبگیری از مسیر مستقیم، از دو ردیف پره در جلوی دهانه آبگیر واقع در موقعیت °135 از قوس استفاده گردید و بر اساس نسبت های دبی انحرافی مختلف، میزان رسوب منحرف شده به داخل آبگیر به رسوب حمل شده از بالا دست اندازه گیری گردید. نتایج نشان می دهد که پره های مستغرق در کاهش رسوب ورودی به آبگیر از راندمان بالایی برخوردار بوده و بخوبی می تواند در کنترل رسوب ورودی به آبگیرهای جانبی در قوس مورد استفاده قرار گیرد.

نویسندگان

امیراحمد دهقانی [ دانشجوی دکتری مهندسی عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس ]

مسعود قدسیان [ استاد هیدرولیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس ]

سید علی اکبر صالحی نیشاپوری [ دانشیار بخش عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس ]

مهدی شفیعی فر [ استادیار بخش عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس ]

کلمات کلیدی

آبگیر جانبی پره های مستغرق قوس °180 کنترل رسوب راندمان آبگیری

آدرس این مقاله

آدرس مستقیم دسترسی به این مقاله

مشخصات کنفرانس

مشاهده مقالات

هفتمین کنگره بین المللی مهندسی عمران

هفتمین کنگره بین المللی مهندسی عمران، عرصه ای بین المللی را برای اعضاء هیأت علمی دانشگاه ها، محققین، نخبگان، متخصصین، حرفه ورزان، مهندسین، دانشجویان تحصیلات تکمیلی، و نمایندگان سازمان های دولتی و غیر دولتی در کلیه زمینه های مهندسی عمران و محیط زیست فراهم می آورد تا در آن آخرین دستاوردهای تحقیقاتی و فناوری مهندسی عمران و محیط زیست در معرض ارائه و تبادل و تضارب افکار قرار گیرد. کنگره تلاش دارد تا نوآوری ، اجرا و ایمنی پروژه های مهندسی عمران را، که بر جامعه بشری و زیستگاه انسانی و محیط طبیعی آن اثرگذار است ارتقاء بخشد. عناوین اصلی برگزیده شده برای کنگره هفتم، "پیشرفت های نو در مهندسی عمران و روند گسترش آن" و "آموزش و اخلاق در مهندسی عمران" میباشند.

حوزه های تحت پوشش : مهندسی عمران، مهندسی سازه