• تجربه آزمایشگاه و کارگاه علوم سیاسی؛ راهکارهایی برای بازنگری و بازنویسی علوم سیاسی در ایران

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1385/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1385/01/01
    • تعداد بازدید: 858
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    متن حاضر حاصل یک تجربه خلاق و جذاب در بازنگری و آسیب شناسی علوم سیاسی در ایران است. در بهار 1381 درسی با عنوان «کارگاه و آزمایشگاه علوم سیاسی» برای دانشجویان رشته علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی ارائه شد و نوشتار فعلی گزارشی از برنامه آن کلاس و نتایج حاصل است. تشکیل این کارگاه مبتنی بر مفروضات و برخی مجهولات و فرضیاتی بود که فضای گفتمان این رشته را در بر گرفته بود و یافته های این تجربه می توانست آنها را شرح و آزمون نماید. سؤال این بود که اصولاً دانش موجود سیاسی در ایران چه استفاده وکاربردی دارد؟ آیا این علوم سیاسی انسجام و یک پارچگی علمی و منطقی دارد؟ علوم سیاسی ایران چه مبانی و مؤلفه هایی دارد؟ آموزه ها و یافته های این رشته آیا با اصول و آموزه های رسمی نظام جدید انقلابی و اسلامی در ایران همراهی و همخوانی دارد؟ابهامات و مجهولات در این راستا فراوان بوده و هست و پاسخ های متنوع و متکثر و بعضاً متعارضی به آنها داده شده است که این گستردگی و تنوع، برای علوم سیاسی ایران فرصت ها و تهدیدهای زیادی دارد. با این رویکرد می توان چنین فرض نمود که علوم سیاسی امروز ایران در مرحله ای از بحران خلاق و دوران گذار سیر می کند و در این صورت تمام اصحاب این رشته بر خود فرض می دانند که برای مدیریت بهینه این بحران و استفاده و بهره برداری از آن تلاش کنند؛ لذا راه اندازی کارگاه و آزمایشگاه علوم سیاسی در دانشگاه شهید بهشتی از درون چنین فضا و متنی، قابل فهم و توجیه است. جهت بازنگری و باز تولید یک علوم سیاسی بومی، علمی و کاربردی، اقدامات و فعالیت هایی به این شرح در کارگاه و آزمایشگاه مورد بحث به عمل آمد: نظم و نظام از مهمترین مفاهیم و متغیرهای سیاسی هستندکه به منظور فهم عمیق و دقیق آن در این کارگاه از یافته های هندسه و معماری سود جسته شد و جهت درک پویایی نظم، از آزمایشگاه های فیزیک و شیمی بازدید شد و گشت و گذار در شهر و مشاهده فعال جامعه و روابط انسانی نیز به کار گرفته شد. حاصل آنکه در قیاس با این علوم، معنا و کاربرد علم سیاست سنجش و ارزیابی شده، وجوه افتراق و اشتراک این دانش ازحیث روش و محتوا مورد بحث و استنتاج واقع شد؛ اما در بخش دیگری از کارگاه، علم سیاست از درون خودش مورد کنکاش واقع شد و مبتنی بر سه دسته پرسشنامه های نظرسنجی و افکارشناسی، مفاهیم اساسی سیاسی، بحث و بررسی شد. این پرسشنامه ها متمرکز بر شناخت افکار و رفتار شهروندان گوناگون به عنوان بازیگران سیاسی بود. حاصل آنکه یافته هایی در حد فرضیات مذکور قابل استنتاج شد: علوم سیاسی موجود درایران درحد لازم و کافی:1- علمی نیست

    2- کاربردی نیست

    3- بومی نیست

    4- منسجم نیست

    آسیب ها و کاستی های مزبور باید با پژوهش هایی بنیادی شرح و آزمون شده و در فعالیت جمعی اندیشه ورزان سیاست، راهکارها و راهبردهایی برای رفع آنها ارائه شود. راهکار و رهیافت این تجربه نیز در انتهای این نوشتار و گزارش به صورت یک طرح مدون برای تأسیس و تجهیز اولین کارگاه و آزمایشگاه علوم سیاسی در ایران آمده است. نقد و نظردست اندرکاران سیاست بر غنای این تجربه خواهد افزود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها