• موانع رشد و پویایی علوم انسانی در ایران

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1385/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1385/01/01
    • تعداد بازدید: 1283
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    مقاله حاضر با استفاده از رویکردهای کلاسیک در جامعه شناسی علم، و ادبیات جامعه شناسی علم در کشورهای در حال توسعه، تلاش دارد پدیده کم رشدی علوم انسانی در ایران را از نظر جامعه شناختی تبیین کند. از آنجا که در ایران «نظام دانشگاهی» مهم ترین منبع مصرف و گاه تولید علم است، لذا محور مقاله حاضر مطالعه عوامل کم رشدی علوم انسانی در مراکز دانشگاهی است. پیش فرض این مقاله، وجود موانعی در درون نظام دانشگاهی کشور است که خود تحت تاثیر عواملی در خارج از نظام دانشگاهی قرار دارند. در حقیقت، حضور تاثیرات متغیرهای خرد درون فضای علم در سطح دانشگاهها و به ویژه در سطح رفتار علمی اساتید و پژوهشگران، ناشی از حضور تاثیرات ساختاری کلان است که منجر به کم رشدی علوم انسانی در مراکز دانشگاهی ایران شده است. ادعای طرح شده در این مقاله عبارت است از اینکه موانع رشد علوم انسانی در کشور را می توان به دو دسته تقسیم کرد: عوامل «برون نهاد علم» که در سطح ساختاری کلان عمل می کنند و آنها را می توان در قالب حضور ارزش ها و هنجارهای فرهنگ بومی در فضای دانشگاهها، خط مشی و سیاست ناکارآمد دانشگاهی، نبود نگاه ابزاری به علوم انسانی و وجود فضای غیردموکراتیک برای رشد ارزش های حامی علوم انسانی، شناسایی کرد. در مقابل در سطح خرد،«سازمان علم ناکارآمد در دانشگاههای کشور» (نظام حقوقی ناهماهنگ با فعالیت علمی، نظام پاداش دهی ناکارآمد، نظام ارتباطی ضعیف، نظام اداری غیرمنعطف و مدیریت غیرتخصصی) اصلی ترین موانع «درون نهاد علم» برای رشد علوم انسانی در نظام دانشگاهی کشور به شمار می روند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها