با شناسایی چالش های عمده صنعت سدسازی ایران از قبیل:
• فرارفتن هزینه و مدت ساخت از برآوردها و برنامه های اولیه در بسیاری از سدها،
• همگام نبودن اجرای بخشهای لازم برای بهر هبرداری همه جانبه از سدها پس از تکمیل ساخت،
• برخی نارسایی ها در توجیه پذیری فنی و اقتصادی سدها و لذا وقوع وقفه های ناخواسته در اجرا،
• کمبود بودجه در اجرا و گرایش شتابزده به جلب سرمایه گذاری خارجی،
• کاهش تدریجی سایت های با ارجحیت های بالا،
• غفلت از بهره گیری کامل از تاسیسات موجود از طریق اجرای طرح های بهسازی و توسعه،
• و با اشاره به برخی تجارب موفق در مطالعه و اجرای سدهای اخیر، راهکارهایی برای بهبود وضعیت سدسازی ارائه شده است.
• حسب ارتباط مسائل با سیاستگزار، کارفرما، مشاور، و پیمانکار، و با استناد به برخی نمونه های تجربه شده در دو دهه اخیر، مشکلات در چهار مقوله دسته بندی شده و برای کاهش مشکلات یادشده پیشنهاداتی عملی و قابل حصول ارائه شده است:
• پرهیز از سیاست "سدسازی برای سدسازی " و شتاب در آغاز اجرا پیش از کسب اطمینان از توجیه پذیری فنی -مالی و وجود اعتبارات کافی،
• انتخاب های آگاهانه اساسی مشاور، پیمانکار، و دستگاه نظارت (مجری ودفتر فنی)؛ اجتناب از صرفه جویی های بی مورد؛ و تلاش در ایجاد نگرش متحدانه به مجموعه دست اندرکاران به دور از زیاده روی در مرزبندی بین کارفرما؛ پیمانکار و مشاور،
• پرهیز از طراحی کلیشه ای و تلقی هر سد بعنوان یک مجم وعه منحصر به فرد در ساختگاه خود، ترجیح نظرات کارشناسی بر تحمیلات غیرکارشناسانه و شتاب آفرین، ارائه گزارش ها و نقشه های منضبط و ماندگار،
• تخصیص نیروی انسانی و ماشین آلات کافی، اعمال سازمان و تشکیلات مناسب، رعایت برنامه زمانبندی و کنترل جدی پیشرفت کار،
• توصیه IRCOLD در تشویق به ایجاد پایگاه رایانه ای سدهای کشور؛ تدوین تاریخچه مستند هر سد بویژه تحویل هنگام راه اندازی پروژه؛ تبادل تجارب بین دست اندرکاران و چرخش سیستماتیک کارشناسان و مهندسین بین بخشهای طراحی، اجرائی، نظارت، تحقیقاتی و کارفرمائی،
• استانداردسازی جنبه های عمده مطالعات، مطالعه متمرکز بر امکانپذیری فاینانس داخلی سدها با توجه به چند مناقصه بین المللی اخیر