• بررسی تاثیر برخورد در پاسخ لرزه ای سازه های جداسازی شده

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1391/07/15
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1391/07/15
    • تعداد بازدید: 762
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    جداسازی لرزه ای بعنوان یک رویکرد خلاقانه در کاهش آسیب لرزه ای در سالهای اخیر، استفاده از آن گسترش چشمگیری یافته است. در ساختمانهای جداسازی شده، سازه تغییرمکانهای بزرگی را در زلزله های قوی و علی الخصوص در آنهایی که دارای پالس های بلند می باشند تجربه می کند. بدلیل سختی افقی پایین سیستم های جداسازی این تغییرشکلها عمدتاً در تراز جداسازی متمرکز بوده و روسازه تقریباً بصورت صلب تغییرمکان می دهد. با اینحال در بعضی از کارهای جداسازی لرزه ای، فاصله افقی (gap) فراهم شده در تراز جداسازی، برای تغییرمکان سازه، در زمان رویداد زلزله کفایت نمی کند. لذا این احتمال وجود دارد که سازه جداسازی شده در طی یک زلزله، به سازه مجاور یا دیواره تراز جداسازی برخورد نماید. در این مقاله با مطالعه و جمع بندی مقالات انجام شده در این زمینه تاثیرات اندازه درز لرزه ای، زمان تناوب سیستم جداسازی، سختی روسازه و میرایی بر پاسخ لرزه ای سازه ی جداسازی شده در حالت برخورد و بدون برخورد مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که پاسخ شتاب روسازه، در صورت برخورد با سازه مجاور افزایش چشمگیری را نشان می دهد. این افزایش برای سازه با زمان تناوب بالاتر، بیشتر است. افزایش میرایی نیز تغییرمکان تراز پایه و همچنین سرعت برخورد را کاهش می دهد. همچنین تاثیر بکارگیری قطعات لاستیکی (bumper) در تراز جداسازی به منظور کاهش شدت برخورد و در نتیجه کاهش پاسخ سازه مورد مطالعه قرار گرفته است که نتایج بررسی حاکی از آنست که با بکارگیری این وسایل کاهنده برخورد عملکرد سیستم های جداسازی در صورت وقوع برخورد بهبود می یابد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها