• بررسی اثر تاخیر زمانی در کنترل نیمه فعال سازه ها با استفاده از میراگرهای هیدرولیکی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/11/15
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/11/15
    • تعداد بازدید: 845
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    از جمله روشهای کنترل نیمه فعال سازه ها استفاده از میراگرهای هیدرولیکی می باشد که در راس مهاربندهای v یا معکوس v نصب می شوند. میراگر هیدرولیکیssasd ، میراگر قابل بازنشانی rsasd و محرک میراگر نیمه فعال sada از نمونه های میراگر های هیدرولیکی بشمار می آیند. وجه مشترک این قطعات در این است که با، باز و بسته شدن شیر هیدرولیکی تعبیه شده در آنها، مهاربند متصل به این قطعات می تواند به سیستم سازه متصل یا از آن جدا گردد. در این مقاله به بررسی عملکرد این سه میراگر هیدرولیکی پرداخته شده و اثر تاخیر زمانی در آنها مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه با ارائه مدل عددی یک سیستم یک درجه آزادی اثر تاخیر زمانی در عملکرد این قطعات مدلسازی شد و در انتها نیز استفاده از شبکه فازی - عصبی بعنوان راهکاری برای کنترل اثر تاخیر زمانی در این قطعات پیشنهاد گردید. نتایج این مدلسازی ها نشان می دهد که سیستم های کنترل نیمه فعال میراگرهای هیدرولیکی قادرند به نحو مطلوبی پاسخ جابجایی سازه را نسبت به حالت کنترل غیر فعال کاهش دهند. همچنین مشخص گردید که با احتساب اثر تاخیر زمانی در این قطعات سطح مطلوب عملکرد آنها تنزل می یابد و نتایج بکارگیری کنترل کننده شبکه فازی - عصبی نیز نشان داد که از طریق پیش بینی وضعیت جابجایی سیستم می توان تا حد مطلوبی اثر تاخیر زمانی در عملکرد میراگر های هیدرولیکی را کاهش داد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم