• ارزیابی دقت روش های مختلف محاسبه هدایت هیدرولیکی آبخوان آزاد بر اساس مرحله برگشت آزمون پمپاژ

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/11/15
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/11/15
    • تعداد بازدید: 1446
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    برای تحلیل و ارزیابی آزمون پمپاژ چاه ها جهت برآورد هدایت هیدرولیکی آبخوان از مرحله رفت و برگشت آزمون پمپاژ می توان استفاده کرد. اطلاعات مرحله برگشت آزمون پمپاژ از اطلاعات مرحله رفت آزمون پمپاژ قابل اعتمادتر است. زیرا مرحله برگشت آزمون پمپاژ در دبی ثابت انجام می شود، در حلی که ثابت نگه داشتن دبی در طی پمپاژ در شرایط صحرایی معمولا به سختی بدست می آید. به صورت معمول برای برآورد هدایت هیدرولیکی آبخوان آزاد با استفاده از آزمون پمپاژ از روش تایس که مربوط به آبخوان محبوس است، استفاده می شود که ممکن است با خطای زیادی همراه باشد. از این رو در این مقاله به بررسی مرحله برگشت آزمون پمپاژ به کمک روش های تایس (فرض آبخوان محبوس)، نیومن (فرض افت آنی سطح آب در آبخوان آزاد)، مونچ (فرض آزاد شدن تدریجی آبی از منطقه غیراشباع آبخوان آزاد) و تارتاکوفسکی-نیومن (فرض زهکشی تاخیری و جریان سه بعدی در محیط اشباع و غیراشباع آبخوان آزاد) پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که محاسبه هدایت هیدرولیکی آبخوان آزاد بر اساس فرضیات روش برگشت تایس می تواند تا 268.39 درصد خطا ایجاد کند، در حالی که بر اساس فرضیات روش های برگشت نیومن، مونچ و تارتاکوفسکی-نیومن، درصد خطا حداکثر 7.29 درصد می باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم