• بررسی اثر اکسی توسین بر تراوشات واژنی میش های نژاد زندی نقش آن در تسهیل تلقیح مصنوعی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1391/03/31
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1391/03/31
    • تعداد بازدید: 829
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    هدف از این تحقیق بررسی اثر تزریق عضلانی و درون وریدی دوزهای مختلف اکسی توسین بر ترشحات واژنی میش های نژاد زندی در انتهای فصل تولید مثلی بود. در این مطالعه 63 میش سه تا چهار ساله با وزن 50 تا 55 کیلوگرم از نژاد زندی به طور تصادفی انتخاب و به هفت گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول به عنوان گروه شاهد انتخاب شد و هورمونی دریافت نکرد. شش گروه باقیمانده و به دو دسته تزریق درون عضلانی و درون وریدی تقسیم شدند و در هر دسته میش ها در سه سطح 60، 80 و 100 واحد، هورمون اکسی توسین را دریافت کردند. قبل از تزریق هورمون و 10 تا 15 دقیقه پس از تزریق، میزان تراوشات واژنی اندازه گیری شد. نتیجه این که تزریق عضلانی و وریدی اکسی توسین با دوز بیشتر از 60 واحد باعث افزایش تراوشات واژنی در میش های نژاد زندی می شود. این افزایش تراوشات به دلیل افزایش لغزندگی سرویکس و واژن، امکان تلقیح مصنوعی درون رحمی از طریق سرویکس را در میش آسان تر می کند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها