بررسی شاخص نفوذ پذیری ثانویه (spi) و تزریق پذیری توده سنگ ساختگاه سد مروک

ساختگاه سد مروک در شمال غربی دورود و جنوب شرقی بروجرد در محدوده زون سنندج سیرجان قرار دارد. ساختگاه زمین درسد مروک از نظر زمین شناسی تناوبی از سنگ های آهکی و هورنفلس می باشد که در بعضی از نقاط این کنتاکت سنگ آهک و هورنفلس به صورت بین انگشتی ظاهر می شود. در این تحقیق رفتار هیدرومکانیکی توده سنگ ساختگاه سد مروک (تکیه گاه چپ) مورد بررسی قرار می گیرد. تکیه گاه سمت چپ عمدتاً ازسنگ آهک سفید و قهوه ای رنگ تشکیل شده که از عمق 20 متری به پایین دارای میان لایه های هورنفلس تیره رنگ با ضخامت نسبتاً زیادی است از عمق 45 متر به پایین ضخامت هورنفلس بیش از آهک بوده و عمدتاً سنگ غالب آن هورنفلس می باشد. رفتار هیدرومکانیکی سنگ های تکیه گاه چپ با استفاده از 16 گمانه که آزمایش فشار آب در فواصل 16 متری به عمق 45 متری انجام گرفته تعیین گردید و همچنین رفتار هیدورمکانیکی تکیه گاه راست و سرزیر و بستر سد نیز در این تحقیق امده است. روشی که تاکنون برای بررسی نفوذپذیری توده های سنگی به کار برده شده است روش آزمایشی لوژن می باشد که در این روش برای بدست آوردن نفوذپذیری بر حسب k یا ضریب نفوذپذیری باید عدد لوژن بدست آمده را به ضریب نفوذپذیری تبدیل کرد و هنوز رابطه دقیقی برای این تبدیل بدست نیامده است. در این تحقیق توده سنگ محور سد مروک بر اساس شاخص نفوذپذیری ثانویه که روش جدیدی برای تعیین نفوذپذیری و تزریق پذیری با استفاده از آزمایش لوژن می باشد طبقه بندی شده است و همچنین در این تحقیق شاخص spi ,rqd ,lu با هم مقایسه شده و نهایتا مشخص گردید نفوذ پذیری و قابلیت تزریق اساساً به وسیله ناپیوستگی ها به ویژه در عمق کم مشخص می شود و در پایان با توجه به شاخص های فوق راهکارهای مناسب آبندی هر قسمت بررسی شده است.