• طراحی بهینه مشاهده گر با استفاده از روش متاهیوریستیک در کنترل فعال سازه ها

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1393/11/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1393/11/01
    • تعداد بازدید: 847
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در کنترل فعال سازه ها یافتن نیروی کنترلی وارد بر سازه یکی از موضوعات مهم در طول اعمال بار دینامیکی است. الگوریتم متنوعی در این راستا پیشنهاد شده است. متداول ترین روش، روش حلقه بسته مبتنی بر بردار حالت کامل می باشد که می تواند میرایی را در هر درجه آزادی سازه افزایش دهد. از طرفی استفاده از این روش مستلزم آن است که بردار کامل متغیرهای حالت با نصب حسگرهای سرعت و جابه جایی اندازه گیری شوند. با افزایش درجات آزادی در سازه ها تعداد حسگرهای مورد نیاز نیز افزایش می یابد. این مساله مشکلاتی از قبیل پیچیدگی تجهیزات، افزایش قابل توجه هزینه ها و همچنین افزایش خطا را به دنبال دارد. ایده استفاده از مشاهده گر می تواند راه گشای این مساله  باشد. مبنای طراحی مشاهده گر به حداقل رساندن اختلاف بین پاسخ  تخمین زده شده و پاسخ واقعی سازه است. در این پزوهش به طراحی مشاهده گر با استفاده از الگوریتم تکاملی تفاضلی که یک روش متاهیوریستیک (شهودی) است، پرداخته شده است. مشاهده گر با یک حسگر جابه جایی نصب شده در سازه طراحی شد. سپس کنترل کننده نیز با روش تکاملی تفاضلی طراحی شد و نتایج حاکی از کاهش قابل توجه پاسخ سازه است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم