بررسی کاربرد تئوری تغییرشکل های یکنواخت در کنترل ارتعاشات سازه

بسیار مورد توجه واقع شده است. یکی از چالشهای مهم در کنترل سازه ها انتخاب معیاری کارآمد برای بکارگیری در الگوریتم های کنترلی است. در کنترل فعال به منظور کاهش ارتعاشات سازه نیروی انتخابی توسط الگوریتم کنترلی به وسیله ی محرک هایی به سازه اعمال می شود. از آنجا که چینش اعضای باربر جانبی در یک ساختمان تاثیر زیادی بر عملکرد لرزه ای آن دارد، سازه هایی با توزیع نامناسب مقاومت و سختی عملکرد ضعیفی در زلزله های اخیر از خود نشان داده اند. تمرکز دریفت و شکل پذیری در برخی از طبقات بدترین حالت است که منجر به عواقب سنگینی می شود. در این پژوهش با برقراری ارتباط بین دو نرم افزار opensees و matlab نیروی مناسب برای کنترل فعال سازه توسط الگوریتم ازدحام ذرات (pso) در هر گام به گونه ای انتخاب می شود که حداکثر جابجایی نسبی در طبقات مختلف سازه یکنواخت گردد و از تمرکز آن در طبقه ای خاص جلوگیری شود. نتایج حاکی از این است که این روش علاوه بر یکنواخت کردن مقادیر جابجایی نسبی، باعث کاهش چشمگیری در پاسخ های سازه در طبقات مختلف نیز می گردد، در نتیجه می توان از یکنواختی تغییرشکل ها به عنوان معیاری مناسب در رسیدن به الگوریتم های کنترلی نوین استفاده کرد.