• بررسی تحلیل های دینامیکی استاندارد 2800 و مقایسه تا روش قابلیت اعتماد سازه ها در تعیین بیشینه جابه جایی نسبی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1393/11/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1393/11/01
    • تعداد بازدید: 627
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    تحلیل قابلیت اعتماد سازه ها "از شاخه های جدید علوم در مهندسی عمران می باشد که در آن مستقیماً پارامترهایی که در مقادیر خود تعیینی نیستند بصورت قالب های احتمالی نشان داده می شوند. از آنجا که در طراحی سیستم های سازه ای، ایمنی از مطلوب های عمده محسوب می گردد، بنابراین شناخت صحیح پدیده هایی که به نحوی روی سازه عمل می نمایند (برای مثال بارگذاری ها از انواع مختلف) و نیز جنبه هایی از سازه ها که در مقابل این پدیده ها مشخصه مقاومتی دارند (مانند تنش تسلیم فولاد و یا مقاومت حداکثر بتن) از اهمیت حیاتی برخوردار می باشند. از آنجا که پدیده ها و جنبه ها به ذات احتمالی می باشند، در یک ارزیابی دقیق از کمیت ایمنی سازه بایستی این صفت مهم لحاظ گردد. به عبارتی دیگر تحلیل قابلیت سازه تلاشی است در این راستا که با مدل نمودن عمل کننده های مختلف روی سازه و نیز پارامترهای مقاومتی در شکل باالذاته خود و لحاظ همبستگی های احتمالی که میان متغیرهای گوناگون دخیل در آنالیز وجود داشته باشد، ارزیابی منطقی تری از مقدار و کیفیت ایمنی در سازه ارائه نماید. یکی از مسائل مهم در طراحی لرزه ای سازه ها تخمین قابل اطمینان از مقدار بیشینه تغییر شکلهای سازه در هنگام وقوع زلزله می باشد. در این مقاله مقایسه ای بین نتایج حاصل از تحلیل دینامیکی خطی و غیرخطی با مقدار تغییر مکان پیشنهادی در آیین نامه انجام شده است. در تحلیلهای دینامیکی از سه رکورد موجود که بر اساس روش استاندارد 2800 مقیاس شده اند، استفاده شده است. بر اساس ضریب رفتار استخراج شده برای سازه و نتایج حاصل از تحلیل استاتیکی غیرخطی، مقایسه ای با ضریب پیشنهادی استاندارد 2800 صورت می گیرد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها