• بررسی نقش نماد گرایانه آب در فضای باز معماری ایرانی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1393/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1393/01/01
    • تعداد بازدید: 1767
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    بی تردید نقش آب در شکل گیری نخستین زیستگاه های انسانی را نمی توان نادیده گرفت، به همین دلیل آب در زندگی انسان علاوه بر رفع نیازهای زیستی، به دلیل خلاقیت معماران جایگاه هنری و بار فرهنگی نیز، پیدا می کند درک مفهوم آب در معماری مستلزم درک «معماری آب» به معنای درک قوانین فیزیکی رفتار آب احساسات ما در تقابل کنش و واکنش آب، و مهم تر از همه تمثیل و ارتباط آن با زندگی انسان ها است: معماری تنها استفاده از مواد و مصالح یا ترکیب اشکال نیست چرا که بدون شک معنا و مفهوم فواره ها در باغ ها و بناها بیش از آبشخوری برای چهار پایان بوده است و سازندگان بنا از گذشته در پی انعکاس رابطه بین مردم با اساطیر و مذاهب بوده اند. انسان سنتی بر این باور است که هر آنچه در جهان است نماد و تکراری است از نمونه ازلی خود در عالم والا. بر اساس این باور انسان خود مظهر آفر ینش و تجلی حق بشمار می آید و همواره بر آن است تا این صفات خداوند و عرش را به فعلیت درآورد. آب روشنترین سمبل حیات و اشاره ای آشکار به سرچشمه زندگی است که در سرزمین های مختلف با توجه به شرایط اقلیمی و فرهنگی از جنبه های خاص مورد توجه و تاکید قرار گرفت هاست. به همین منظور سعی بر این شده است تا در این پژوهش، نقش نماد گرایانه ی آب در معماری بالاخص درفرهنگ و معماری ایرانی مورد توجه و بررسی قرار گیرد از سوی دیگر تاثیر این نوع معماری بر روحیات، باورها و ارزش های مردم کشور ایران مورد مطالعه قرار گیرد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها