بررسی خواص مکانیکی بتن حاوی سنگدانه های ضایعاتی بتنی

امروزه وجود ضایعات بتنی مشکلات زیادی را برای محیط زیست به وجود آورده است، از طرفی مواد معدنی مورد استفاده در بتن نیز محدود است و لذا به کارگیری سنگدانه های ضایعاتی بتنی در بتن جدید منجر به کاهش تخریب زیست محیطی و حفظ منابع طبیعی برای نسل های آینده می گردد. هدف از این پژوهش، به کارگیری سنگدانه های بازیافتی بتنی به عنوان ریزدانه و درشت دانه در بتن جدید می باشد. نسبت جایگزینی ریزدانه و درشت دانه بازیافتی بتنی با شن و ماسه طبیعی و با درصدهای مشابه به ترتیب برابر 0، 25، 50، 75 و 100% در نظر گرفته شده است. مقدار سیمان در تمامی طرح های اختلاط 375 کیلوگرم در هر مترمکعب بتن و نسبت آب به سیمان مقدار ثابت 0.45 در نظر گرفته شده است. آزمایش جریان اسلامپ روی بتن تازه و آزمایش های بتن سخت شده شامل مقاومت فشاری در سنین 7، 28، 60 و 90 روزه، مقاومت کششی، خمشی، جذب اب و سرعت امواج التراسونیک نیز در سن 28 روزه برای تعیین خواص فیزیکی–مکانیکی نمونه ها به کار گرفته شدند. با افزایش درصد جایگزینی سنگدانه های بتنی بازیافتی با سنگدانه های طبیعی، کاهش در مقاومت فشاری، کششی، خمشی و سرعت امواج التراسونیک و همچنین افزایش در درصد جذب آب 24 ساعته ی نمونه ها مشاهده شده است. استفاده از سنگدانه های بازیافتی بتنی در بتن جدید دارای فوایدی نظیر کاهش جزئی وزن واحد حجم بتن نیز می باشد.