مقاله بررسی کارایی یک پیشنهاد متعارف انتخاب اندازه گام زمانی در تحلیل تاریخچه زمانی ساختمان های میان مرتبه : تی پی بین

خلاصه مقاله

انتگرالگیری گام به گام عملاً توانمندترین روش حل معادلات نیم گسسته حرکت است. اندازه گام زمانی انتگرالگیری بر دقت پاسخ ها و هزینۀ محاسباتی تأثیرگذار است؛ بطوریکه در تحلیل های خطی با کاهش اندازه گام زمانی انتگرال گیری، دقت پاسخ ها و هزینۀ محاسباتی هر دو افزایش می یابند. در نتیجه، انتخاب مناسب اندازه گام زمانی انتگرالگیری برای دستیابی به دقت مطلوب و هزینۀ محاسباتی نسبتاً پایین ضروری است. در این مقاله، با ارائه شواهدی عددی نشان داده شده است که پیشنهاد متعارف ادبیات فنی در مورد انتخاب اندازه گام زمانی انتگرال گیری در تحلیل های خطی، لزوماً منجر به خطاهایی مشخص و کوچک نمی شود، و با توجه به مواردی نظیر نوع سیستم سازه ای، هندسه سازه، تحریک ورودی، و پاسخ مورد بررسی، خطاهای پاسخ ها متفاوت هستند. در سازگاری با ادبیات فنی، مشاهدات مختصراً تفسیر شده، تعمیم داده شده اند.

نویسندگان

سعید امیری [ دانشجوی کارشناسی ارشد، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران ]

علی بیانی [ دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه پویندگان دانش، چالوس، ایران ]

آرام سروشیان [ عضو هیأت علمی، پژوهشکده مهندسی سازه، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران ]

کلمات کلیدی

تحلیل لرزه ای انتگرالگیری گام به گام اندازه گام زمانی دقت رفتار خطی

آدرس این مقاله

آدرس مستقیم دسترسی به این مقاله

مشخصات کنفرانس

مشاهده مقالات

هفتمین کنفرانس بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله

کنفرانسهای بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله (SEE) به عنوان یکی از مهمترین رویدادهای علمی در حوزه علوم مرتبط با زلزله در سطح جهان به شمار میروند. در این کنفرانسها آخرین یافته های علمی و کاربردی در دامنه وسیعی از موضوعات مختلف مرتبط با زلزله شناسی، مهندسی زلزله و مدیریت خطرپذیری و بحران ارائه میگردند و فضای مناسبی برای بحث و تبادل نظر محققین، دستاندرکاران امور اجرایی و دانشجویان و سایر افراد علاقهمند به موضوع زلزله فراهم میشود.

حوزه های تحت پوشش : مهندسی زلزله