• کاربرد نظریه های ارتباطی- اقناعی در ارتقای فرهنگ ایمنی در برابر زلزله

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1394/02/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1394/02/01
    • تعداد بازدید: 779
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    عدم آگاهی های لازم در مورد زلزله و دانش زمین لرزه و نیز عدم باور عمومی به این مقوله که می توان با آگاهی و بکار بستن اصول ایمنی، خسارات و آثار سوء ناشی از زلزله را به حداقل رسانده و کاهش داد؛ از جمله مواردی است که در پی وقوع هر زلزله همواره هزینه های مادی و معنوی بیشماری بر کشور تحمیل می کند. اصلاح این نگرش و ایجاد باورها و رفتارهای جدید در اذهان عمومی، می تواند به مقدار قابل ملاحظه ای این خسارات را کاهش داده و سبب افزایش ایمنی کشور در برابر زلزله شود. در این راستا بهره گیری از شیوه های ارتباطی و اقناعی، یکی از موثرترین روشهایی است که می تواند بر افراد جامعه اثر گذاشته، در آنها تغییراتی ایجاد نموده و مردم را به سوی انجام یک عمل و یا منع از انجام عملی سوق دهند. برای اینکه بتوان در مردم تغییراتی رفتاری ایجاد نمود، در وهله اول باید نگرش آنها را در مورد یک موضوع خاص مورد بررسی قرار داده و در صورت لزوم در آن تغییر ایجاد نمود. در این نوشتار که هدف از آن کشف راه های مناسب برای تغییر نگرش مردم در زمینه ارتقای فرهنگ ایمنی در برابر زلزله و اقناع علمی و عملی شان با استفاده از شیوه های ارتباطی است؛ دو شیوه از نظریه های ارتباطی- اقناعی: استفاده از "جاذبه ترس" و "رویکرد کارکردی کاتز" که از جمله نظریات اقناعی ای هستند که می توانند در تغییر نگرش افراد نسبت به موضوع ارتقای فرهنگ ایمنی در برابر زلزله مورد استفاده واقع شوند، مورد بررسی قرار می گیرند. بدین منظور مطالعه حاضر بر اساس تحقیقی پیمایشی در شهر تبریز بر مردم، که در معرض زلزله اهر- ورزقان قرار داشتند، انجام گرفت و زلزله مذکور برای شهروندان تبریز به عنوان "پیام ترس آور" در نظر گرفته شد. نتایج حاصل، حاکی از آن است که هر چه میزان شدت احساس زلزله بیشتر بوده، میزان آموختن مباحث مربوط به شیوه های درست مواجهه با زلزله پس از زلزله مزبور نیز بیشتر شده است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم