• بررسی پاسخ لرزه ای سازه های دارای تکیه گاه آونگ اصطکاکی تحت تحریکات زلزله

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1394/02/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1394/02/01
    • تعداد بازدید: 669
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    جداسازی لرزه ای یکی از روش های پذیرفته شده برای محافظت لرزه ای ساختمان ها در مناطق پرخطر لرزه ای است. در این روش، جداسازها بین فوندانسیون و روسازه نصب می شوند و با تامین انعطاف پذیری و توانایی استهلاک انرژی، ساختمان را از حرکات مضر زمین جدا می کند. این روش که جز روش های کنترل غیرفعال محسوب می شود، یک روش طراحی مقاوم است که به جای افزایش ظرفیت لرزه ای سازه، مبتنی بر کاهش نیاز لرزه ای می باشد. برای دستیابی به این هدف، دو سازه 4 و 8 طبقه فولادی برای دو حالت با پایه ثابت و با تکیه گاه آونگ اصطکاکی پاندولی در نرم افزار sap2000 مدل شده است. به منظور مقایسه عملکرد، تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی بر روی دو حالت پایه ثابت و حالت جداسازی شده با استفاده از سه شتاب نگاشت دور از گسل نوثریج، مکسیکو و چی چی تایوان انجام شده است. نتایج نشان می دهد جداسازها تاثیر قابل ملاحظه ای در کاهش برش پایه، دریفت نسبی طبقات و شتاب مطلق بام دارند و این میزان کاهش در سازه های کوتاه و سخت بیش تر است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها