• ارزیابی کنترل تغییر مکان نسبی سازه های قابی بتن مسلح با استفاده از تحلیل غیرخطی دینامیکی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1394/02/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1394/02/01
    • تعداد بازدید: 613
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در طراحی سازه های بتن مسلح یکی از عوامل کنترلی، تغییر مکان نسبی می باشد. با توجه به آیین نامه 2800 ایران، تغییر مکان نسبی واقعی طرح در محل مرکز جرم هر طبقه نباید از مقادیر مندرج در آیین نامه بیشتر شود. همچنین مطابق این آیین نامه در کنترل تغییر مکان های نسبی طبقات، مقدار برش پایه طراحی سازه را می توان بدون در نظرگیری محدودیت های مربوط به زمان تناوب اصلی سازه تعیین کرد. به عبارت دیگر می توان مقدار زمان تناوب اصلی سازه را بدون توجه به محدودیت 1.25 برابر زمان تناوب روابط تجربی آیین نامه در نظر گرفت. که محدودیت فوق باعث کاهش برش پایه و کمتر شدن تغییر مکان جانبی طبقات و سهولت پاسخگویی سازه در کنترل تغییر مکان نسبی می گردد. در تحقیق حاضر هدف ارزیابی ضوابط کنترل تغییر مکان نسبی آیین نامه ای با استفاده از تحلیل دینامیکی غیرخطی می باشد. برای این منظور مدل 4 و8  طبقه سازه ای بتن مسلح با سیستم قاب خمشی متوسط مورد مطالعه قرار گرفته است. تحلیل غیرخطی دینامیکی با 7 رکورد زلزله روی مدل ها انجام شده است. برای ایجاد همگونی با زلزله طرح مورد استفاده در طراحی قاب ها و امکان مقایسه بهتر بین نتایج و همچنین استفاده از نتایج میانگین برای تحلیل دینامیکی غیرخطی، تمام شتابنگاشت ها با طیف طرح آیین نامه ایران برای خاک نوع سوم همپایه شده اند. نتایج تحلیل های مذکور به دلیل محتوای فرکانسی متفاوت رکوردهای زلزله حاکی از عدم پاسخگویی سازه بر اساس سطح عملکرد ایمنی جانی برای برخی از رکوردهای زلزله مذکور می باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم