• ارزیابی ضریب تشدید تغییر مکان در قاب های مهاربندی شده واگرا

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1394/02/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1394/02/01
    • تعداد بازدید: 886
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    یکی از موضوعات مهم در طراحی لرزه ای سازه ها، تعیین حداکثر تغییر مکان جانبی نسبی واقعی آنها تحت اثر زلزله طرح با استفاده از نتایج تحلیل خطی می باشد. آیین نامه های لرزه ای برای تعیین حداکثر تغییر مکان جانبی نسبی واقعی سازه ها از ضریب تشدید تغییر مکان استفاده می کنند. هدف اصلی این مقاله ارزیابی اثرات ارتفاع سازه و طول تیر پیوند روی ضریب تشدید تغییر مکان در قاب های فولادی ساده با سیستم مهاربندی واگرا می باشد. به همین منظور، چندین قاب مهاربندی شده واگرا با طول های مختلف برای تیر پیوند و با تعداد طبقات 2، 5، 10 و 15، در نظر گرفته شده است. به خاطر رفتار غیرالاستیک تیر پیوند، سازه های مهاربندی واگرا، شکل پذیری بیشتری نسبت به سازه های مهاربندی همگرا دارند. رفتار لرزه ای سیستم های مهاربندی واگرا به طول تیر پیوند آنها بستگی دارد. برای بارگذاری و تحلیل لرزه ای سازه ها از آیین asce 7-10 و برای طراحی از آیین نامه aisc 360-10 استفاده شده است. در این مقاله برای بدست آوردن ضریب تشدید تغییر مکان، هم از تحلیل استاتیکی غیرخطی و هم از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که ضریب تشدید تغییر مکان در ساختمان های مهاربندی شده واگرا به طور قابل توجهی به طول تیر پیوند و ارتفاع سازه بستگی دارد. در نهایت مقادیر بدست آمده برای ضریب تشدید تغییر مکان با مقادیر ارائه شده توسط آیین نامه های رایج به ویژه آیین نامه asce 7-10 مقایسه شده است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها