• جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1389/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1389/01/01
    • تعداد بازدید: 776
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    گویش سمنانی از اعضای زبان های شاخه غربی ایرانی و از جمله خصوصیات آن، وجود جنس دستوری دوگانه مذکر و مونث در سطح واژگان است. همچنین جنس دستوری برای حروف تعریف نامعین، ضمایر شخصی و اشاره سوم مفرد نیز در آن مشهود است. در این مقاله به توصیف جنس دستوری و حوزه عملکرد آن پرداخته و بر اساس نظریه بهینگی، معیارهای موجود برای اعطای جنس در بین گویشوران سمنانی، تجزیه و تحلیل شده است. بر اساس نتیجه حاصل شده، موازین معنایی و ساخت واژی، از جمله معیارهای جنس دهی در این گویش است. همچنین اسامی دارای جنس طبیعی، از نظر معنایی و اسامی که دارای جنس طبیعی نیستند، از نظر ساخت واژی نشان دار می شوند. در واقع محدودیت های معنایی، آوایی و صرفی در رقابت با یکدیگر، برون دادی را گزینش می کنند که دارای جنس دستوری ذکر یا مونث است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها