• ردیابی آب در گویش بیابانکی

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1389/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1389/01/01
    • تعداد بازدید: 721
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    بیابانک، روستایی تاریخی است که در جنوب غربی شهر سمنان در دامنه جنوبی رشته کوه های البرز واقع شده است. در زبان پهلوی واژه کهن «آپانیک»  به معنی آبی (آب + ی نسبت) است. بنابراین، بیابانک را می توان سرزمین بدون آب یا کم آب نامید که در جنوب شرقی لاسگرد «آپاما» قرار دارد. زمین های مستعد کشاورزی که حاصل پخش شدن سیلاب های رشته کوه البرز جنوبی در دشت های کنار کویر است، انسان های حاشیه کویر را به تکاپوی یافتن آب انداخت تا اینکه با ایجاد قنات های متعدد، امکان کشاورزی و اسکان موقت و دائم را در روستاهای کویری فراهم می آورند. اهالی روستای بیابانک به گویش محلی بیابانکی تکلم می کنند که از شاخه های مهم گویش های قومیسی (گویش های نواحی سمنان) است. این گویش ها، بازمانده زبان های باستانی و میانه هستند که در نواحی کویر مرکزی ایران با تغییراتی به حیات خود ادامه داده اند. آب، مایع حیات، علت العلل آبادانی و ایجاد آبادی هاست. از آنجا که پایه و محور حیات در همه جوامع، آب است و اهمیت ویژه آب در ادامه حیات روستاهای کویری بر کسی پوشیده نیست، بر آن شدیم تا ردپای آب را در گویش بیابانکی به اندازه توان و بضاعت اندک خویش دنبال کنیم.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم