• آواشناسی و آوانگاری گویش سمنانی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1389/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1389/01/01
    • تعداد بازدید: 817
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    ارتباط کلامی بین افراد یک جامعه از طریق گفت و شنود و نوشته و خط برقرار می شود. خط، چهره نوشتاری زبان است، از این رو باید تلفظ دقیق نوشته را به خواننده منتقل کند. همچنین باید تابع قواعدی باشد که نوشتن را ضابطه مند و خواندن را آسان کند. آواهای هر زبان به دو گروه واکه و همخوان، تقسیم می شود. معمولا در ثبت همخوان ها، مشکل خاصی وجود ندارد، اما تفاوت اصلی خط رسمی کشور و گویش یک منطقه، ثبت واکه های یک گویش است که در مواردی با واکه های زبان رسمی متفاوت است. از این رو، آواشناسی و آوانگاری در ثبت و نگارش گویش ها اهمیت بسیار دارد؛ زیرا باید جزئیات و دقایق تلفظ گویش در خط ظاهر شود. در مورد گویش سمنانی نیز هر چند از حدود یک قرن پیش تاکنون تلاش هایی صورت گرفته و آثاری منتشر شده است، اما هنوز روش یکسان و استانداردی ارائه نشده و پژوهشگران در تعداد واکه های این گویش با هم اختلاف دارند. در این مقاله ضمن بررسی سه مقوله واکه های سمنانی، همخوان های سمنانی و نقش تکیه بر روی هجاها، سعی شده است تا به نابسامانی های حوزه آواشناسی و آوانگاری در گویش سمنانی پایان داده شود و خطی مورد پذیرش گویشوران و زبان شناسان پیشنهاد شود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم